Can dostu…

Joelle PİNTO Köşe Yazısı
3 Nisan 2013 Çarşamba

Köpek sahibi olmayanlar kolay kolay anlayamaz. Köpek sahipleri için köpekleri, adeta bir aile gibidir. Dışarıdan – hiç köpek sahibi olmamış biri için – abartı bir sevgi gibi gözükebilir bazen; hâlbuki çok büyük bir sevgidir köpek ile sahibi arasındaki. Hatta bir nevi aşktır. Onlar hastalandı mı bütün işimizi bırakıp, onların sağlığına kavuşması için uğraşırız. Onlar için de durum aynıdır. Öyle güçlü bir bağ oluşur ki, köpekleri sahiplerinin ağrılarını veya acılarını bile algılarlar. Tıpkı geçtiğimiz hafta çok bilgisayar kullanmak yüzünden boynumda oluşan spazmın verdiği ağrıyla kafamı zor kaldırdığım birkaç gün, köpeğim Coco’nun yanımdan ayrılmadığı gibi…

***

Geçtiğimiz hafta facebook’da okuduğum bir haber, dünyanın köpeklere karşı önyargılı – dünya tatlısı, kendini insan zanneden köpeğinizle yolda yürürken “Hoşt Köpek!” diyen insanlara rastladığınız – şehirlerde birinde yaşayan benim gözlerimi yaşarttı. John Unger adını ben geçtiğimiz hafta duydum. Unger’in köpeği için yaptıkları bazı internet sitelerinde geçtiğimiz ağustos ayında haber olmuş. Ben rastlamamıştım. Bu gerçek olay beni o kadar duygulandırdı ki, belki internette rastlamamışsınızdır diye size de aktarmak istedim. 

Bunu okuduğum anda ilk düşüncem “İyi insanlar hâlâ var bu dünyada” oldu ve “sevgi budur” diye düşündüm hemen akabinde. Wisconsin’li John Unger on dokuz yaşındaki köpeğini Schoep’u her gün kollarında uyuyana kadar derede yüzdürüyor. Sebebi arterit acıları çeken yaşlı köpeğe derenin sularının şifalı gelmesi ve derede acıları hafiflediğinde uyuyabilmesi. Unger köpeğini her gün taşıyarak dereye götürüyor ve uyuyana kadar yüzdürüyor. Bunu fotoğraflayan arkadaşı sayesinde, Unger’in iyi yüreği sosyal medyada öyle bir virüs gibi yayılıyor ki, yabancıların binlerce dolarlık yardımları sayesinde Schoep bir hayvan hastanesinde lazer tedavisi olmaya başlıyor. Lazer ve ağrı kesicilerle yapılan tedaviler neticesinde uzun aylardan sonra ilk defa arka ayaklarını daha iyi oynatmaya başlayıp, bazen yürüyebiliyor. Yine de Unger köpeğin körleşen gözleri yüzünden birçok yere onu taşımaya devam ediyor. Schoep ve sahibi Unger hakkında okuduğum en son haber aralık ayına ait, umarım Schoep hâlâ iyileşmeye devam ediyordur. Tanımadığı binlerce kişinin yardımının ardından John Unger, yine hasta köpeklere maddi yardım sağlayabilmek için Schoep’in ismi taşıyan bir vakıf kuruyor. Unger’in fotoğrafçı arkadaşı da son günlerinde ikisinin resmini çekeyim derken, bilmeden iyilik yapıyor ve bu fotoğraf sayesinde Schoep kalan aylarında, duyarlı kişilerin bağışlarıyla acısını hafifleten tedavileri olabiliyor.

***

John Unger gerçek bir can dostu oluyor Schoep’e. Gerçek hayatta yaşanan gerçek sevgi dolu olaylar, çocuklarını eğlendirmek için cins köpek alıp, sonra “bakamıyorum” diye sokağa atan insanların kulağına da gidip, onları utandırır umarım. Bu vesileyle köpeklerin bir heves ile alınmaması gerektiğini, köpek sahibi olan insanların çok şanslı ve mutlu olacaklarını, ancak yaşamlarının sonuna kadar büyümeyecek bir çocuk gibi onlara bakmaları gerektiğini, bir kere daha hatırlatmak istedim.