Son zamanlarda birçok bayram, doğum günü, düğün kutlamalarının ölümsüzleşmesinde artık onun imzasına rastlıyoruz… İnsanların mutlu anlarını yakalamanın kendisini de mutlu ettiğini belirten Roza Kutlar ile fotoğrafa dair keyifli bir söyleşi yaptık.
Fotoğraf geçmekte olan anın yakalanmasıdır diye okumuştum bir yerde… Anları en iyi yakalayanlar fotoğrafçılardır. İnsanları, hatıraları, çevreyi, doğayı, kısaca hayatı ölümsüzleştirmektir fotoğraf benim için. Bu yüzden hem fotoğrafı çok severim hem de fotoğrafçıları takdir ederim. Bu yüzden, benim gözümde çok değerli olan bu mesleği, çok eski olmamasına rağmen, inanılmaz bir keyifle, enerjiyle ve yaratıcılıkla gerçekleştiren Roza’yla röportaj yapmak da çok keyifliydi.
Fotoğraf makinesi ile serüvenin nasıl başladı?
Birkaç yıl önce bir akrabamızın faşadura kutlamasında, makineyi elime tutuşturup fotoğraf çekmemi istediler. Başta böyle bir şeyin sıkıcı olacağını düşünmüştüm. Ancak o kadar keyif aldım ki o gün vaktin nasıl geçtiğini anlamadım. Hatta olayı fazla benimsemişim; bir ara makineyi bir başkasının alıp çekmeye başladığını hatırlıyorum. Kendisine gidip nazikçe, “Ben yapıyorum, siz zahmet etmeyin” deyip elinden makineyi kapmıştım. O günün sonunda “Neden olmasın” deyip hemen fotoğrafçılık kursuna yazıldım. Kursta aldığım üç aylık eğitimin ardından önce çocuklarımı ve eşimi çekmeye başladım. Çok kısa bir süre sonra ilk işimi almıştım. O günkü heyecanımı hiçbir zaman unutamam.
En çok neyin fotoğrafını çekmeyi seviyorsun? Neden?
En çok insan fotoğrafları çekmeyi seviyorum. Doğa fotoğrafları çok bana göre değil sanırım. Bu, biraz da kişisel özelliğimden kaynaklı bir durum diyebiliriz; fazla hareketliyim. Bu yüzden de özellikle davetlerde çektiğim fotoğraflar tam benlik... İnsanların her zaman mutlu günlerinde yer almak işimi daha çok sevmemi sağlıyor, akan gözyaşları bile sevinçten oluyor… Duygu benim için çok önemli; yan yana poz vermek yerine o anı yakalamak daha heyecan verici.
KOMPOZİSYON ÖNEMLİ
Fotoğraf çekerken neye dikkat ediyorsun?
Fotoğraf çekerken en çok o anki kompozisyon önemli. Bir yazarın yazısı gibi olaylar giriş - gelişme ve sonuç seklinde olmalı. Davetlerin gidişatı da bu yönde ilerliyor. Mesela bir düğünün fotoğraf çekimi ev hazırlıklarıyla başlıyor. Evlerdeki o telaş, gelinin ya da damadın ailesiyle yaşadığı duygusal anlar, aralardaki detaylar, bir masal gibi akmalı resimlerde. Çünkü o gün bittiğinde geriye kalan tek hatıra fotoğraflar oluyor.
Seni en çok heyecanlandıran ne oluyor?
Bu soru aslında pek benlik değil. Ne kadar iş olsa da, ben zevk aldığım için yapıyorum. Beni mutlu ettiğim için bu işin içindeyim, mutluluk verdiği için fotoğraf çekiyorum. Hiçbir zaman ileriyi düşünerek yaşamıyorum; şöyle yapayım, böyle ofisim olsun diye düşüncelerim hiç olmadı. Bence bazen küçük kalmak daha güzel. Bu durum bana daha çok zevk veriyor açıkçası.
İYİ FOTOĞRAF HERKESE GÖRE DEĞİŞİR
Sosyal medya ile birlikte aslında herkes fotoğrafçı oldu. İyi fotoğrafı diğerlerinden ayıran nedir senin gözünde?
İyi ya da kötü fotoğraf diye bir şey olduğuna inanmıyorum. Çünkü fotoğrafın kişinin bakış açısına ve zevkine göre değişen bir şey olduğunu düşünüyorum. Benim çok beğendim bir fotoğraf bir başkası için bir şey ifade etmeyebilir. Bunun örnekleri çok yaşanıyor aslında.
Fotoğraf çekerken unutamadığın bir anın var mı?
Aslında komik olarak nitelendirebileceğim çok spesifik bir anım yok ama çekimler sırasında komik şeyler de oluyor tabii. “Sizin makina selfie çekiyor mu sorusu” mesela:) Genelde bu soruyla çok karşılaşıyorum. Ya da “Lütfen bizi zayıf çek evladım.” Bunun gibi çekimlerde duyduğum söz ve sorular bana anı olarak kalacak şeyler sanırım...
Senin fotoğrafının çekilmesini seviyor musun?
Kendi fotoğrafımın çekilmesini de çok seviyorum; şimdi hayır dersem yalan olur. Hele profesyonel biri tarafından çekiliyorsa daha da hoşuma gidiyor. Selfie çubukları çıktı çıkalı her an fotoğraf çeker olduk. Bence fotoğraf çok ama çok keyifli bir şey. Objektifin arkası da, önü de...
