İletişim dediğimiz zaman eşimiz dostumuz veya çocuklarımızla olan iletişimin dışında diğer kişilerle de iletişim ve hatta kendimizle iletişim de giriyor işin içine. Peki, neden bu kadar önemli bu iletişim? Ya da her zaman gerekli mi? Peki aynı dili konuşmadıklarımızla da iletişime geçebilir miyiz? İsterseniz öncelikle iletişim nedir ile başlayabiliriz.
İletişim - internetten elde ettiğim bir bilgiye göre - kişiler arasında, duygu, düşünce, bilgi, haber alışverişinin akla gelebilecek her türlü biçim ve yolla kişiden kişiye karşılıklı olarak aktarılmasıdır. İletişim olmaz ise bütün yollar durabilir ve kapanabilir aslında.
İlk önce aile içi iletişime bir göz atalım. Ailede eşler arasındaki iletişim herkesin kendi ailesinden öğrenerek getirdiği alışkanlıklarla şekillenir. Mesela çok yüksek sesle konuşan eşini anlamakta zorluk çeken bir diğer eş ve kavga esnasında biri konuşmak ve çözüme gitmek isterken bir diğeri suskun kalarak pasif bir rol oynamak isteyen eşler arasında da iletişim farkları vardır. Bu farkların önüne geçmek için öncelikle her iki tarafında istekli ve farkında olmaları gereklidir.
Düzelmeye istekli olmak,
Farklı bireyler olduklarının farkında olmak,
Ben dilini kullanmak: ‘Beni çok kırdın, çok yanlış davrandın; yerine ‘Ben bu davranışından dolayı çok kırıldım’ gibi,
Karşı tarafı suçlayıcı değil, Kendini anlatan bir dil ile konuşmak.
ÇOCUKLARLA İLETİŞİM
Çocuklarla iletişim kendi başına uzun ve detaylı bir konu olsa da bazı önemli noktaları paylaşmak istiyorum.
Çocukla her zaman büyük gibi değil yaşına uygun iletişime girilmesi gerekir.
Çocuğa her olay tüm detayı ile değil yaşına uygun bir dille anlatılması gerekir.
“Çocuktan saklayalım, duymaz, anlamaz” yanlış bir yaklaşımdır çünkü çocuklar olan her şeyin farkına varırlar.
Çocuklarla fiziksel olarak onların seviyesine inerek iletişime geçiniz.
Çocuklara kriz anlarında uzun ve detaylı cümleler yerine kısa ve net anlatımlarda bulunun.
