Fin ke la kreatura no yora, la madre no la alecha Çocuk ağlamazsa, anası meme vermez. (Ağlamayan çocuğa mama vermezler - Türk Atasözü)
Eyal&Silvyo Ovadya
Un diya kuando torni a kaza mi ijo estava dando tornos del salon a su kamareta, i de su kamareta al salon. Estava viendo ke keriya avlar una koza ma no estava avlando. Dospues de una ora empeso avlar sovre el mach de futbol ke se devia djugar lunes a la tadre en el stad de Fenerbahçe. Era un mach muy emportante. I el ekipo denfrente era Beşiktaş, un otro ekipo de futbol muy famozo de Estanbol. I un amigo de la mizma eskola le dyo tres biletos en el mijor lugar del stad. I keria ir al mach, ma no saviya komo mos devia de dar a entender su dezeo. Kuando mos dyo estas eksplikasyones le dishe ke se puede irse al mach.
I su madre le disho, “Fin ke la kreatura no yora, la madre no la alecha”.
Bir gün eve döndüğümde oğlum salondan odasına ve odasından salona gidip geliyordu. Bir şey söylemek istediğini ancak bir türlü söyleyemediğini anlıyordum. Bir saat kadar sonra pazartesi akşamı Fenerbahçe Stadında oynanacak olan önemli maç hakkında konuşmaya başladı. Çok önemli bir maçtı ve rakip İstanbul’un diğer ünlü ekibi Beşiktaştı. Okuldan bir arkadaşı stadın en iyi yerlerinden birinde kendisine üç bilet teklif etmişti. Ve maça gitmek istiyordu, ancak bu isteğini nasıl dile getireceğini bilmiyordu. Bu izahatları verdikten sonra maça gidebileceğini ifade ettim. Annesi ise şöyle söyledi: “Fin ke la kreatura no yora, la madre no la alecha / Çocuk ağlamazsa, anası meme vermez”.
