YAZ ÖYKÜLERİ“Son Pişmanlik Fayda Etmez”

Viktor APALAÇİFarklı kültürden gelen iki insanın, İrlanda kökenli bir Amerikalı kadın ile göçmen olarak Londra`da yaşayan Beyrutlu bir Arabın yasak aşkını anlatan film, sınıf ayırımı, iletişimsizlik, sevginin tükenişi, vefasızlık, yalnızlık temaları üzerine özgün şeyler söylüyor. 11 Eylül sonras

Kavram
9 Ocak 2008 Çarşamba

Reneta Sibel YOLAK

Albi çok fakir bir ailenin çocuğudur. Üstelik kalabalık bir ailede doğduğundan fakirliği yoğun bir şekilde yaşar. Ailenin 8. çocuğu olduğu için devamlı ağabeylerinin eskilerini giymek zorundadır. Hiç yeni bir şeyi olmamıştır. Devamlı durumundan yakınan Albi’ye kardeşleri "Fakiriz ama mutluyuz. Bu mutlu ortam, birliğimiz kimde var?" derler. Albi kafasına koymuştur. Çok zengin olacaktır. Bu uğurda her şeyi yapacaktır. Annesi durumu farkında olarak "Tanrı’ya verdiği nimetler için şükretmelisin, şikayet etmemelisin" diyerek Albi’yi yanına alıp sevgiyle başını okşar.
Her Şabat günü kurdukları sofralarında birlikte dua ederler. Bayram günlerinde temiz ve ütülü elbiseleriyle sinagoga giderler. Ailede öyle bir yardımlaşma vardır ki, herkes onları parmakla birbirine gösterir.
Babası Albi’nin mutsuz ve şikayetçi hallerini görünce onu yanına çağırır ve nasihat eder. "Oğlum hayatta çok zengin olabilirsin ama mutlu olmayabilirsin. Önemli olan sağlıklı, mutlu ve dostlarla bir arada olmak" der. Albi ise nasıl oluyor da her masaya oturduklarında içtikleri bir tek çorba için dualar okuyan ebeveynlerine şaşırır. Çorba ve ekmek. Tüm yemekleri budur işte. O çorbayı içerken annesi ve babası ve tüm kardeşleri gülümsüyorlardır. Albi annesinin en az malzeme ile en nefis yemekleri nasıl yaptığına ve gün boyu tüm işleri yapıp çalıştıktan sonra mutlulukla gülümseyip Tanrı’ya şükretmesine de şaşırır. Hep kendinde olmayanları görür. Kendini zengin çocuklarıyla kıyaslar ve mutsuz olur. Hatta bir gün ablası ona verdiği kitabı hırsla fırlattığını görünce "yapma Albi, bu çok uğurlu bir kitaptır eskidir ama uğurludur" der.
Yıllar geçer. Albi iş aramaya koyulur. Birlikte büyüdüğü komşu kızı Angelina ona aşıktır ama Albi fakir olduğu için ona yüz vermez. Derken Albi bir iş bulur. Bu sefer de devamlı patronuyla kendini kıyaslar. Onun arabaları, pahalı giysileri vardır. Albi kendini çok mutsuz hisseder. Aldığı paraya yaşadığı hayata isyan eder.
Bu düşüncelere dalmışken bir arkadaşını güzel bir kızla yürürken görür. Kendini çok yalnız hisseder ve kız arkadaşı olmadığı için arkadaşını kıskanır ve mutsuz olur.
Günlerden bir gün zengin komşularından birinin kızı olan Eliza çalıştığı mağazaya gelir. Eliza kalın gözlük çerçeveleriyle Albi’yi süzmektedir. Oldukça şişman ve çirkin olan Eliza aynı zamanda oldukça zengindir. Üstelik fazla arkadaşı yoktur. Birden Albi’nin kafasında bir ışık yanar. Eliza’nın bir erkek arkadaşı olmadığını bilmektedir. Eliza’ya yakın ilgi gösterir. Eliza da erkeklerden böyle bir ilgi görmediği için çok sevinir. Albi Eliza’yı sevmemesine rağmen zengin olmak için onunla evlenir.
Bu amacına da ulaşır. Eliza’nın babası onu kendi işine ortak eder. Fakat oldukça geçimsiz bir adam olan kayınpeder devamlı Albi’ye bağırır. "Sayemde zengin oldu. Yoksa dibe vuracaktın" diye ağır sözler söyler. Bu durum Albi’ye çok zor gelir. Albi arkadaşlarının eşleriyle Eliza’yı kıyaslamaya başlar. Eliza tembel ve oburdur. Arkadaşlarının eşleri ise güzel ve çalışkandır.
Albi’nin iki çocuğu olur. Albi gene mutsuzdur. Devamlı çocuklarıyla başkalarının çocuklarını kıyaslamaktadır. Çocuklar annelerine çekmiştir. Obur ve tembel… Albi masaya oturduğunda önünde çeşit çeşit yemekler vardır. Üzerinde en pahalı giysiler, cebinde bir sürü para, altında en lüks araba. Ama Albi gene mutsuzdur. Karısı zaten fazla iş yapmaz. Hastadır. Çocuklara bakan hizmetçi de çocukları ihmal eder. Hatta onları dövmektedir. Hemen işine son verilir. Albi annesinden yardım ister. Uzun zamandır oğlunu göremeyen annesi, oğlunu gene mutsuz görür. "Oğlum sana hep söylerim. Kendini başkalarıyla kıyaslayıp mutsuz olma. Sana verilen fırsatları, nimetleri hiç göremedin. Angelina gibi seni çok seven bir kızı kaçırdın. Bak Angelina ne kadar çalışkan ve çocuklarına nasıl güzel bakıyor? Sen mutlu olmayı değil, parayı seçtin" der. Albi yaşlı ve mutsuz bir adamdır. Karısı Eliza kısa bir zaman sonra hayata gözlerini yumar. Albi çok pişmandır yanlış seçimler yapmış, zengin ama mutsuz bir adam olmuştur.
N Her zaman sahip olduklarımızı görüp sevinmeli, sahip olmadıklarımız için kendimizi her şeyi olanlarla kıyaslamamalı ve Tanrı’ya verdikleri için şükretmeliyiz.
N Mutluluk insanın yanıbaşındadır. Onu görüp yakalamak, fırsatları görmek ve değerlendirmek gerekir.
N Son pişmanlık fayda etmez.
N Sahip olduklarımızın kıymetini bilip, mutlu olmaya çalışmalıyız. Unutmamalıyız ki küçük şeyler de insanı mutlu edebilir. Önemli olanları görmek, etrafımızdaki güzellikleri keşfetmek ve kıskançlığın gözlerimizi kör etmesine izin vermemektir.

Kaynak: Wellsprings