İzzet KERİBAR"Türk Yahudilerinin sanattaki yeri”ni konulu dosyamızın üçüncü sayısında değerli fotoğraf sanatçısı İzzet Keribar`ın konu hakkındaki görüşlerini sütunlarımıza taşıyoruz. Sanatçının çalışmalarını www.keribar.com internet adresinden izleyebilirsiniz
Ahmet HAKAN
Hürriyet Gazetesi, 18.12.2005
MİLLİ Gazete yazarı Zeki Ceyhan, cemaatinin gözünde benim işimi bitirmek için yazısına şu başlığı atmış:
‘Yahudilerdeki Ahmet Hakan sempatisi.’
Yani demek istiyor ki:
‘Ey cemaatim! Bu Ahmet Hakan denilen adam var ya... Yahudi dostudur. Onu dinlemeyin, sakın ondan etkilenmeyin.’
Tıpkı Hitler döneminde olduğu gibi değil mi?
O zaman da yapılan haksızlıklara karşı çıkanlara ne denirdi:
‘Yahudi dostu.’
Hitler’in metafizik bir iddiası yoktu.
‘Allah katında herkes eşittir. Hiç kimse anasının babasının kimliğinden dolayı aşağılanamaz, suçlanamaz’ türü ilkeler onu bağlamıyordu.
O yüzden Hitler’i mahcup edecek herhangi bir soru bulunamamıştır.
Ancak...
Zeki Ceyhan’ın ilkeleri var.
Dolayısıyla onu mahcup edebiliriz.
Tabii eğer ‘cemaat taassubu’ gözünü büsbütün köreltmediyse...
* * *
Soru şudur:
Bir gün bu topraklarda doğmuş büyümüş bir Yahudi genci, Zeki Ceyhan ile karşılaşsa...
Ve Ceyhan’ın gözlerinin içine bakarak şunları söylese:
‘Zeki Bey... Ben Yahudi anne ve babadan doğdum. Bunu ben seçmedim. Sen neden benim ırkımı ve dinimi aşağılıyorsun? Neden beni hedef gösteriyorsun? Neden Yahudilerle diyalog kuran birine ağır eleştiriler getiriyorsun? Yoksa senin dinin, ırkçı bir din mi? Sen Yahudi düşmanı mısın? Hani İslam dinine göre herkes eşitti? Hani İslam ırk düşmanlığını reddediyordu? Sen nasıl Müslümansın? Benim gibiler için neden ‘lanetli kavim’ diyorsun? Benim ne suçum var? Ben neden lanetli oluyormuşum.’
Bilmiyorum, Zeki Ceyhan gibiler böyle bir yüzleşmeye hazır mı?
Bu sorulara verecek bir cevapları var mı?
Yoksa ‘utanma duygusu’ filan da rafa mı kalktı?
