Yaz Öyküleri / Mucizelerin Gücü

Reneta Sibel YOLAK

Fievel adında bir Yahudi, ünlü bir din ve bilim adamı olan Rebbe Menahem Mendel’den yardım istemek için sıra beklemekteydi. 20 yıldan fazla zamandır kiracı olduğu handan kovulmuştu. Her sene kirayı zamanında ve tam ödemesine, mal sahibinin onu sevmesine ve aynı çevrede yıllarca komşu olmalarına rağmen, bir hafta önce mal sahibi gelmiş, bir ay içinde çıkmasını söylemişti. Tüm rica ve yalvarmalarına karşın, dokuz kişilik aileyi beslemesi gerekiyordu. Başka geliri yoktu; tek çaresi Rebbe’ye gidip yardım istemekti. Fievel Rebbe’nin odasına girdiğinde nerdeyse ağlamak üzereydi. Fievel hikayesini bitirdiğinde, Rebbe bir kağıt kalem aldı; kısa bir mektup yazarak uzattı. Sonra Fievel’i başarı için kutsadı ve bu mektubu en çabuk şekilde yerine götürmesini söyledi.
Rebbe’ye teşekkür eden Fievel odadan çıktı. Dışarıda zarfa baktığında, üstündeki ismi gördüğünde kalbi yerinden fırlayacak gibi oldu. Büyük bir ihtimalle Rebbe yanlış insana mektup yazmıştı.
Fievel’in kasabasında  Shmuel isminde iki insan yaşardı. Birincisi (Büyük Shmuel) zengin, güçlü, bütün mal sahipleriyle ve asillerle iyi ilişkiler içinde, hatta  Çar ile bile bağlantısı olan bir adamdı. Eğer birisi yardım edebilecekse o bu adam olmalıydı. Fakat Rebbe notunu, küçük Shmuel’e yazmıştı. Küçük Shmuel basit bir oduncu olarak, karısı ile küçük kulübesinde yaşamaktaydı. Fievel’e göre Rebbe bir yanlışlık
yapmıştı. Büyük Shmuel’e yazmalıydı. Küçük Shmuel kendi halinde sakin bir oduncuydu. Ne yapabilirdi ki?...
Fievel çok şaşırmıştı. Rebbe’nin odasına girmek çok zordu. İnsanlar Rebbe’nin bir dakikası için günlerce sıra bekliyordu.
Fievel’in aklına bir fikir geldi. Rebbe’nin yedi oğlu vardı. Onlardan birine gidip fikir isteyebilirdi.
Rebbe’nin oğlu Fievel’e Rebbe’nin asla hata yapmayacağını ve bu  notun küçük  Shmuel’e iletilmesi gerektiğini söyledi.
Fievel kalbi heyecanla dolu bu şekilde küçük Shmuel’in ormanın ortasındaki kulübesinin kapısını çaldı. Yaşlı adam Fievel’i evine aldı ve ne istediğini sordu. Rebbe’nin ne demek istediğini ve mektubunu anlamadığını söyledi. Küçük Shmuel,ne olacağını görmek için birkaç günlüğüne Fievel’in  yanında  kalmasını tavsiye etti.
Bir hafta geçti. Fievel üzülüp ümidini yitirmeye başladı. İki hafta içinde karısı ve çocuklarına para bulmalıydı. Kış kapıdaydı. Dışarıda hava kasvetli, soğuk ve melankolisini arttıracak düzeydeydi. Ne yapacaktı? Nereye gidecekti? Çocukları ve karısı ne olacaktı? Rüzgar ve yağmur çatıyı ve duvarları dövmekteydi. Başını ellerinin içine aldı ve ağlamaya başladı.
Birdenbire ön kapı şiddetli bir şekilde vurulmaya başladı. Dışarıda birisi çığlıklar içinde bağırmaktaydı. "Yardım edin! Beni içeri alın. "Küçük Shmuel kapıya koştu ve açtı. Kapıda hanın mal sahibi karşısında  durmaktaydı. Mor olmuş, soğuktan donmak üzereydi. Yolda giderken  birdenbire bir  fırtınaya tutulmuş olmalıydı. Soğukta saatlerce yürümüş, ormanda kaybolmuştu. Yorgunluktan olduğu yere yıkıldı.
Shmuel onu şöminenin yanına götürdü..Tek kıyafeti olan Şabat giysilerini ona giydirdi.  Sıcak battaniyeler ve sıcak çorba getirdi. Mal sahibi kendine gelmiş ve ısınmıştı. Sobanın yanında  Shmuel’i  övüyordu.
"Hayatımı kurtardın. Sana hayatımı borçluyum. Sana bunu ödemek için ne yapabilirim? Shmuel, "Dinle" diye cevap verdi. Bana gerçekten  bir iyilik yapabilirsin".
"Herşeyi, hayatımın üstüne yemin ederim, sadece söyle" dedi, hanın sahibi. Kapının aralığından bakan Fievel’e  bir bakış atan Shmuel, "birkaç gün önce benim iyi arkadaşım Fievel hanından kovulmuş. Onun  orada kalmasını istiyorum" dedi. "Tamam, olur" diye cevap verdi han sahibi. "Fievel de nasılsa burada. Bunu yazıya döker misin? O yandaki odada.
Fievel yan odadan geldi ve han sahibi elini sıktı. Bir kağıt ve kalem alarak, onun ve gelecek yeni nesiller için hanın kiracısı olmasını, ayrıca gelecek üç yıl için kira ödemeden oturması için bir anlaşma imzaladı.
Antlaşmayı imzaladıktan sonra Fievel," bir şey kafamı kurcalıyor" dedi.
"En başta beni niye kovdunuz. Yıllarca sorun çıkarmadan kira ödedim, gününde ödedim. Neden?" diye sordu. Mal sahibi "Haklısın. Ben de senden  çok memnundum. Sen iyi bir kiracısın, seni kovmayı hiç düşünmezdim. geçenlerde biri geldi ve seni hemen oradan çıkarmamı, hanı damadına kiralamamı söyledi. Daha  çok kira ödemeye söz verdi hatta eğer bu teklifi reddedersem gücünü ve nüfuzunu kullanarak benim iş ortaklarımla bana sorun yaratacağını söyledi. O da büyük Shmuel’in kendisiydi. Onu böyle kötü yapan neydi, bilmiyorum. Hatta ona bunca yıllık kardeşine bunu nasıl yaparsın  diye sorduğumda "iş ve arkadaşlığı birbirine karıştırmam" demişti. "Fakat  artık ona damadı için başka bir yere gitmesini söyleyeceğim. Sadece bir şey soracağım "dedi  han sahibi, "Bu gece tam da bu zamanda burada olmayı nasıl başardın?".
*İnsanlar hakkında düşünürken önyargılı olmamak gerekir. Bir insanın "basit bir oduncu bana ne yapabilir?" dememesi gerekir. En küçük veya en basit gördüğümüz bir insan bile tüm hayatımızı değiştirebilir.
*İnsanlar zengin ve güçlü olanlardan iyilik beklerken, tam tersine gerçek kötülüğün onlardan geldiğine şahit olabilirler. Unutmamalıyız ki, iyilik sadece yüce Tanrı’dan istenmelidir. O, karşımıza ancak iyi insanları çıkarır ve bize yardım etme görevini onlara verir.
* Tek bir kişi bile tüm dünyanın ve insanlığın kaderini değiştirebilir.
*Mucizeler her an karşımıza çıkabilir. Ümitsiz olduğumuzda, çıkmazdayken karşımıza çıkabilirler. Yeter ki, onları görebilelim.