basindan... basindan...

İsrail'in farkı demokrasi

İsrail'in despot Arap rejimleri karşısında üstün gelmesinin nedeni, ülkeye yararlı olacak kişilerin yükselmesine izin veren demokratik sistemi.
İsrail Cumhurbaşkanı Moşe Katsav, kendi isteğiyle veya zorla istifa edecek duruma geldi. Çünkü tecavüz ve cinsel taciz suçlamalarıyla yargılanıyor. Başbakan Ehud Olmert, bir banka özelleştirmesinde rüşvet alma suçlamasıyla karşı karşıya. Genelkurmay Başkanı Dan Halutz da Lübnan'a yönelik savaşı kötü idare etmesi sebebiyle istifasını sundu. Bununla birlikte, Halutz hakkında soruşturma yürütülmesi ve yargılanması isteniyor.
Bir karşılaştırma yaparsak, bütün bunlar Arap ülkelerinin İsrail devletinden daha istikrarlı olduğu anlamına gelir mi? Bunun, geçtiğimiz hafta Katar'da düzenlenen Arap Düşünce Forumu toplantısında yöneltilen esaslı sorulardan biri olması gerekirdi.
İsrail'de hükümetin ve askeri kurumların en önemli isimlerinin yaşadıkları, siyasi sahnesindeki karışıklığın göstergesi olabilir. Ancak, siyasi karışıklık aslında genel anlamı itibarıyla demokratik özgürlüğün hüküm sürdüğü bir toplumun canlılığını yansıtır. Bir karşılaştırma yapılırsa, Arap ülkelerine yapay bir istikrar hâkim; mezar istikrarı bu.

ABD desteği temel eksen ama...
Arap Düşünce Forumu toplantısının temel ekseni, 'iktidarın devleti ve devletin iktidarı' konusuydu. Kanımca toplantı, teorik ve felsefi yapısını gerçekleri teşhis ederek biraz kırsaydı daha çok fayda sağlardı. Toplantıda bu yapılsaydı, başlangıç noktası da şu olurdu: İsrail neden Arap ülkelerinden üstün?
Birileri bu soruyu yanıtlamanın epey basit olduğunu ifade edebilir.
Zira İsrail'in Araplara üstünlüğünün sebebinin, dünyanın süper gücünden değişmez stratejik destek alması olduğu söylenebilir. Biz de diyoruz ki: Evet Amerika'nın stratejik desteği İsrail'in ekonomik ve askeri açıdan bekasının ve üstünlüğünün temel etkenidir ancak Yahudi devleti aslında güçlü doğdu ve doğar doğmaz da demokrasiyi seçti.

'Arap Şaron'ları yok ediyoruz
Demokratik sistem genel özgürlükler ve seçim sandıklarından ibaret değil. Bu sistemin büyüklüğü, düşüncelerin ve değişik ideolojilerin özgürce tartışılmasına dayalı yönteminde ortaya çıkıyor. Bu yöntem, toplumun en yararlı unsurlarının siyasi liderliğin zirvesine çıkmasına izin verir. İsrail'de yaşanmış olan ve yaşanan bu.
Despotizm ise doğal olarak demokrasinin zıttı. Çoğu Arap ülkesi, despot rejimler altında yaşadığı için toplumun en kötü ve yararsız unsurları liderlik zirvesine yükseliyor.
Belki bizler Arap halkları olarak David Ben-Gurion, İshak Şamir, Menahem Begin ve Ariel Şaron gibi İsrailli liderlerden nefret edebiliriz ancak İsrail'in bakış açısına göre, bu liderler en yüksek vatansever duygularla belirginleşti ve Yahudi devletini üstün kılmak için inatla mücadele etti. Arap dünyasında da bu tür siyasi şahsiyetler ortaya çıksaydı halimiz çok daha farklı olurdu.
Fakat İsrail'de durum böyleyken, Arap halkları despotizmin altında eziliyor. Zira işkence zindanlarında tutuklu cesur vatansever her genç, Arap Şaron veya Arap Şamir'lerin erkenden yok etmeye çalıştığı bir projedir.