M.Ö. 2100 dolaylarında, Tanrı’nın; insanların kötü ve baştan çıkmış oldukları ve “nefilim” adlı zorba devlerin çoğaldığı bir zamanda bir tufanla bütün canlıları ortadan kaldırmaya karar verdiği anda, O’nun sevgisini kazanmış dürüst bir insan. Tanrı, Noah’a bir gemi yapmasını, onu güzelce ziftlemesini ve ailesi ile birlikte, gemiye her çeşit hayvandan birer çift ve dinen yenmesi caiz olan hayvanlardan da yedişer çift almasını buyurdu. Kırk gün, kırk gece süren tufandan sonra, Noah ve teknesindekiler hariç bütün canlılar öldü. Noah’ın teknesi Ararat (Ağrı) Dağı’nın tepesine kondu. Sular çekildikten sonra Noah ve beraberindekiler çıktılar. Noah, Tanrı’ya şükran nişanesi olarak bir kurban kesti. Tanrı, Noah ve oğullarını kutsadı ve çoğalmalarını buyurdu. (Bir iddiaya göre bu gemi Ağrı Dağı’nın buzlarla kaplı tepelerinde halen gizlidir ve yabancı heyetler zaman zaman bu gemiyi bulmak için araştırma yapmaktadırlar.) 950 yaşına kadar yaşayan Noah’ın ?em, Ham ve Yafet adında üç oğlu vardı ve dünyada ahlakın iflas ettiği dönemde “Tanrı’nın yolunda yürüyen” tek dürüst kişiydi (Yaratılış, 5:9). Tufan başladığında Noah 600 yaşındaydı. Tufanda Noah’ın gemisindeki canlıların haricindeki tüm canlılar öldü. Sular 150 gün boyunca aynı düzeyde kaldı. Ondan sonra sular çekilmeye başladı. 40 gün sonra da Noah dışarıya bir kuzgun, daha sonra bir güvercin saldı. Güvercinin ikinci kez dışarı salınışında, kuş gagasında bir zeytin dalıyla döndü. Böylece ağaçların tepesinin ortaya çıktığı anlaşıldı. Tufan felaketinin bitiminden sonra gökte beliren gökkuşağıyla Tanrı, Noah’a yeryüzünü bir daha bir tufan ile mahvetmeyeceğine dair bir işaret verdi.
devam edecek...
Kaynakça: “Yahudilik Ansiklopedisi”, Cilt I, II, III Yusuf Besalel
