Tanrı Noah’a ayrıca bir dizi yasa da verdi (Noahid Yasaları). Daha sonraki Yahudi inanışında bu yasalar tüm insanlara şamil olarak değerlendirilmiştir. Daha sonra bir üzüm bağı diken Noah, buradan elde ettiği şarabı içerek sarhoş oldu. Oğullardan Ham babasının “çıplaklığını gördü” ve bunu kardeşlerine söyledi ve kardeşleri, Noah’ı bir esvapla örterek O’na bakmadılar. Noah, sarhoşluğundan ayılınca, oğlu Ham’a ve onun oğlu Kanaan’a lanet etti. Bazı yorumculara göre Ham bir cinsi sapıktır; annesi ile ilişki kurmuş ve bundan da Kanaan dünyaya gelmiştir. Yisraeloğulları’nın Kanaanlılar’a üstün gelmeleri de bu öyküyü doğrular. Yaratılış 6:9’daki: “Noah dürüst bir adamdı ve kendi devirlerinde kâmildi.” cümlesini de geleneksel yorumcular ikiye ayrılırlar: Bir görüşe göre Noah etrafındaki kötülere rağmen büyük bir insandı. Diğer bir görüşe görüyse, O kendi devrindekilere göre üstün bir kişiydi. Öte yandan eski Ortadoğu medeniyetlerindeki benzer tufan öykülerinde, ahlaki üstünlüğü nedeniyle hayatta kalan bir kişiden söz edilmemektedir.
Kaynakça: “Yahudilik Ansiklopedisi”, Cilt I, II, III Yusuf Besalel
