Rabi Simeon ben Gamliel II zamanından itibaren, Romalı yetkililer, Erets Yisrael’deki Yahudi cemaatinin siyasal başkanı olarak Nasi’yi (“Patriark”) tanıdılar. Bu tanıma durumu, Hıristiyanlar’ın ilk döneminde (Bizans ‹mparatorluğu’nun ilk zamanları) dahi sürmüştür. Sanhedrin’in başkanı olarak Nasi ve yardımcıları, İbrani tavkimini ayarlama yetkisine de sahipti. Diaspora’daki cemaatler de Nasi’nin dinsel yetkisini tanımış ve gönderdiği ulakların talimatlarına uymuşlardır. Talmud’da kaydedilen yönergeler (Takanot) Nesiim’e atfedilmiştir: Nasi, din alimlerine fetvalar (Semiha) da buyurabilirdi ve “Rabban” (“Üstadımız”) olarak anılırdı. “Nasi” ünvanı Ortaçağlar’da da genellikle onursal anlamda kullanılmaya devam etti. Ancak örneğin Fatimi Halifeliği’ndeki Kudüs, ?am ve ve Bağdat kentlerinde, Hıristiyan ve Müslüman Ortaçağ ‹spanyası’nda Nasi’nin hukuksal yetkisinin tanındığı Yahudi cemaatleri mevcuttu. 1948’den itibaren “Nasi” ünvanı İsrail Devlet Başkanı için kullanılmaya başlanmıştır.
Kaynakça: “Yahudilik Ansiklopedisi”,
Cilt I, II, III Yusuf Besalel
