İsteyen için İYD iyi bir çözüm

Söyleşi yapmak üzere derneğe girdiğimde içeride akşam gerçekleşecek fasıl gecesinin tatlı bir telaşı vardı.  Kurumun tüm pansiyoner beyleri kostümleri, tıraşlı yüzleri;  hanımları da özenle seçilmiş kıyafetleri, takıları ve makyajlarıyla bu özel eğlenceye hazırdılar.

Dernek yönetiminde yenilikler var mı?

Yenilik yapmadık. Var olan sistemi yürütüyoruz. Tam kapasiteli hizmet veren kurumumuzda bizi üzen kayıplarımız oldukça, yeni pansiyonerler kabul edebiliyoruz.  Pansiyonerlerimizin yaş ortalaması 85 gibi…

Ayrıca mevlutlar veya özel kutlamalar gibi nedenlerle derneğimize gelenler arabalarını park etmekte zorlanıyorlardı. Dernek üyemiz Cako Uyar sayesinde vale parking hizmeti başlattık.

Bu akşam sizin de gözlemlediğiniz gibi müzikli gecelerle, yaşlılarımızın morallerini yüksek tutmaya çalışıyoruz

Pansiyonerlerinizin günleri nasıl geçiyor?

İYD gibi yeri, yaşlıların bir şansı olarak değerlendiriyoruz.  Yaşlılık gerçekten zor bir dönem ancak iyi bir yaşlılık geçirmek isteyen burada yaşabilir.

Sabah kalkınca aynı otelde olduğu gibi kahvaltısı gelir, sonra arkadaşlarıyla sohbet eder, öğlen olunca yemek yerler ve dinlenmeye çekilirler. Ardından saat 15,30 gibi giyinir, rujunu sürer, küpesini takar oyun oynar, arkadaşlarıyla beraber olur, televizyon seyreder. Akşam yemeğine kadar vaktini, böyle geçirir. Aynı ev hayatı gibi, tek farkla,  burada tek başına değil. Kendi yaşıtlarıyla beraber oluyorlar. 

Bizler için en önemli konu pansiyonerlerimizin mutluluğu ve zinde kalmaları. Haftada bir jimnastik yapıyorlar, el faaliyetlerini sürdürüyoruz, ayda birkaç kere bağışseverlerin desteğiyle yemeğe, çaya çıkartıyoruz. Bağışseverleri yanımızda hissetmek kendimizi güçlü hissettiriyor, bizleri yeni projeler konusunda yüreklendiriyor. 

Gönüllü hanımlarımız geldiklerinde pansiyonerlerimize günlük gazeteleri okurlar. Böylece siyasetten haberdar olurlar. Sohbet ortamı yaratılır,  eskiyi anarlar, günümüzle mukayese ederler. Terapilerde de bisküviler yaparlar, sonra akşamüstü çayda yerler. Saat üç buçuk gibi üst salonda bazı hanımlarımız kağıt oynarlar. Evde olmak yaşlılarımız için bir yalnızlıktır. Sadece televizyon ile zamanını geçirebiliyor ve eğlenebiliyor.

Günlük yaşam temposunda evdeki yaşlılarımıza yeterince zaman ayıramıyoruz.  Evde çocuklarıyla yaşıyorsa,  bir zaman sonra bir köşede kalması kaçınılmaz.  Oysa burada kendi yaşıtları arasında sohbet ortamını buluyor…

Haftada üç kere doktorumuz geliyor, dileyen muayene olabiliyor. 24 saat vardiyalı çalışan üç hemşiremiz var.  Çok rahatsız olan yaşlılarımızı bahçemizdeki kameraları olan odalara alıyoruz. Hemşirelerimiz kameralardan gözlüyorlar. Düzeldiği zaman yeniden odasına alıyoruz.

Bazı yaşlılarımız buraya gelmekten çekiniyorlar, “Ben oraya mı düşeceğim?” diyorlar. Ancak geldikten sonra “iyi ki gelmişim” diyorlar. Denemekte her zaman yarar vardır. Herkese kapımız açık, gelsinler denesinler.

Son gelen yaşlımız burada olmaktan duyduğu memnuniyeti dile getirdi. Kızı da annesinin  İYD’ye  geldikten sonra daha fazla gülümsediğini, ne giyeceğini önemsediğini, saçını taradığını, kuaföre gitmek istediğini gözlemlemiş. Burada arkadaşlarını görüyor ve motive oluyor.

Bildiğiniz gibi 1998’den beri misafir pansiyonerlerimiz de var. Birlikte yaşadıkları aileleri seyahate çıktıklarında aile büyüklerini kısa süreli buraya gönderebiliyorlar.

Nedim Cömert sizin eklemek istedikleriniz var mı?

Gelen insan ilk başta bir yabancılık çekse de kısa sürede kaynaşıyor. Çatımız altında çok farklı kültür seviyesinde kişiler var. Birkaç dil bilen olduğu gibi, hiçbir eğitim görmeyen pansiyonerimiz de mevcut.  Ancak burada büyük bir uyum içerisinde yaşıyorlar. Zaman zaman aynı evimizdeki gibi ufak sorunlar yaşıyorsak da bunu, kimseyi rencide etmeden altından kalkabiliyoruz. Tek sorunumuz ekonomik şartlar.

Buranın gönüllüler açısından da kişiye yararı var. İYD, çok iyi bir psikiyatri merkezi diyebilirim.  Kapıdan girdiğimiz andan itibaren dışarıdaki sorunlardan soyutlanıyoruz. Çalışarak, yaşlılara bir şeyler vererek iç huzuru buluyorsunuz.  Bir yaşlının yüzünü güldürmek kadar kişiyi tatmin eden başka bir duygu yok.

Başkan JANET MAYER

1979 senesinde Sol Moreno zamanında katıldım. Senelerce sağlık konularıyla ilgilendim. İki dönem hanımlar kolu başkanlığı yaptıktan sonra dernek başkanlığına seçildim. İyi ki oldum diyorum ancak gerçekten zor bir görev olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim.  Mücadeleyi, problemleri aşmayı seven bir kişiyim. Severek ve isteyerek görevimi yapıyorum. Hedefim burayı yüceltmek ve iyi bir şekilde devretmek. Ekip çalışmasına inanırım. Masa arkadaşlarıma çok güveniyor ve beraber çalışmaktan gurur duyuyorum. Arkadaşlarım vakitlerini veriyorlar, beraber canla başla çalışıyoruz.

Başkan Vekili CERİ LEBEHAR

12 yıldır dernek bünyesinde çalışmalarımı sürdürüyorum.  Yönetim Kurullarında  görev aldım.

Başkan Yardımcısı  NEDIM CÖMERT

 8 yıldır İhtiyarlara Yardım Derneği’ndeyim. İki dönem dört yıl kadar veznedarlık görevini yaptım. Burada amacımız yaşlılarımızın, pansiyonerlerimizin ev ortamını yaşamaları.

Mayer’den 1979 ile 2010 arasında bir mukayese

Pansiyonerler onar kişilik  koğuşlarda  yatarlardı. 1998’ de Anna Fis yönetimindeki Hanımlar Kolu Başkanlığımda bir bağışsever sayesinde,  çift veya tek kişilik odalar yapıldı. Televizyonu, özel banyosuyla, buzdolabıyla otel standardına ulaştı. Eskiden burada bir elmayı iki kişi paylaşırdı. Kocaman bir tencere yemek pişer, yaşlılara ve personele yetiştirmeye bakardık. Bu gün çok şükür bir yaşlı bütün bir elma yiyebiliyor. Bunlar küçük örnekler ancak buranın yaşamı hakkında bir fikir verebilir. Mutlu olmak elimizde, mutlu etmek gönlümüzde…