Geçtiğimiz hafta kaybettiğimiz Hahambaşılık müşavirlerinden, yardımseverliğiyle tanınan Dr. Eli Behmoiras için yakın arkadaşı Jak Alguadiş’in kaleme aldığı duygularını okurlarımızla paylaşıyoruz
Dr. Eli Behmoiras, başarılı, kültürlü, nazik, samimi bir dost, yardımsever ve fedakar bir insandı.
Mükemmel bir aile babası idi. Eli ile, sevgili eşi Leyla’nın kuzeni olduğum için yakın akraba olmuştum. Ancak bu yakınlık kısa bir zaman içinde derin bir arkadaşlığa, hatta kardeşliğe dönüştü. Eli’yi her gün daha fazla, her gün daha iyi ve maalesef ne denli hızlı geçen zaman içinde tanıma fırsatını buldum. Biraz önce yardımseverliğinden söz etmiştim. Ne kelime! Çok dahası, tedavi ettiği insanlarla dost oluyor, onları derinden seviyor ve seviliyor, hastalarına her şeyden önce yardım elini uzatıyor, o derin bilgisinin yanı sıra, güven ve umut aşılıyordu.
Eli ile birlikte olduğunuz zaman, muhakkak bir şeyler öğrenirdiniz. Az veya çok. Politika, bilim, o günkü sohbet ne idi ise bir şeyler alır götürürdünüz. Nüktedandı. Her şeyi okur, ilgilenir, tarih, uzay, sosyoloji, uygarlık tarihi. Fevkalade güzel resim çizerdi. Sulu boya, kara kalem. Çizgi resmi severdi.
Yaşamının son seneleri zor geçti Dr. Eli’nin. Bir değil, birkaç hastalığın pençesindeydi. Hep söylüyorum çünkü doğru. Eli’nin müthiş bir direnci vardı. Şikayet ettiğini anımsamıyorum. Düşündüm; neden, nasıl bu direnç? Ağrıya nasıl dayanabildi o kadar? Nedeni saygı. Kendisine ve insanlara derin saygısı vardı.
Leyla kardeşime, çocuklarına ve torunlarına sabır diler, taziyelerimi sunarım.
Rahat uyu sevgili kardeşim.
