Bir hafta önceden evde büyük bir telaş…
Saatler kurulur, her gün düzenli kalkılır, yediklerine dikkat edersin falan da filan da.
Sanırsın ki, Pesah için evi uygun hale getiriyorsun, ama durum pek de öyle sanıldığı gibi değil,
Her şey 1 Nisan için! Millete şaka yapmak için değil he, bir bakıma şakalanmak için,
YGS, yani üniversiteye giriş sınavı.
**
Telefonlar çalar, herkes başarılar diler; aslında moral verdiklerini düşünürler.
Aksine, sınavın ne kadar önemli olduğunu hissedersin.
Sonra; telefonlara çıkmazsın, insanlar senin bir ego içine girdiğini düşünürler,
Sanki onlar hiç girmemiş gibi.
Daha da telaşlanmaya başlarsın
Kusarsın, stresten kasların sıkışır, puan hesaplarına girersin,
Hepsi boşuna.
**
Tüm hafta geçer,
Sınava bir gün kalır. Karın ağrıları şiddetlenir,
Kalpte hafif bir çarpıntı!
Ağrı kesiciler, zihin açıcı yemekler derken,
Bir bakarsın sabah okulun önündesin,
Yanında 200-300 tane daha sınav işçisiyle.
**
2 saat 40 dakika,
gibi,
Ama aslında algıda 5 saat geçen yaklaşık 20 sayfalık bir sınav koyarlar önüne,
Ağırlığına baksan bir kilo etmeyen bu kağıt parçaları,
Gelecekteki 50 yılın ağırlığını kaldırır birden.
Eller terlemeye başlar, kalbin daha da sıkışır.
**
Sınavdan çıkarsın sonra,
Buruk bir yüz ifadesiyle!
Kimi gergin bakışlı, kimi güleryüzlü,
Nasıl olman gerektiğine karar veremezsin işte o an.
Dışarıda ailen, arkadaşların,
Hepsi senden bir şey beklerken,
Ya içeride Titanikvari epik bir batış yaşamışsındır,
Ya da bulutların üzerindesindir.
**
Konuşamazsın,
Yemek yiyemezsin,
Gülemezsin,
Eğlenemezsin,
Sadece bütün gün sınav aklındadır,
Akşam yatağa girdiğinde ise,
Sabah ameliyata girmişsinde,
Hastaneden taburcu olmuşsun hissiyle yatağa sıvışır,
Ve bilinçaltına yerleşen her bir damlayla birlikte rüyana dalarsın,
İşte o zaman artık 2 ay sonraki sınavı düşünmeye başlarsın,
Daha tek bir,
Nefes alamadan.
