437 yıl evvel bugün; 8 Ekim 1576’da Osmanlı Padişahı III. Murad, İsrail’de bulunan Sfat’ta yaşayan 1000 Yahudi’ye, Kıbrıs’a yerleşmelerini emreder.
Ancak bu bir sürgün değildir. Aksine Padişah, seçtiği bin kişilik Yahudi’nin Osmanlı donanmasının yeni fethettiği Kıbrıs’a yerleşerek adanın ekonomik gelişmesine katkıda bulunmasını arzu etmektedir.
Osmanlı İmparatorluğu’nun o zamanki siyasi uygulamalarına göre, eğer yeni fethedilen bölgede siyasi ve ekonomik olarak problemler varsa, Padişah idaresi altında olan başka bölgelerdeki zengin, bilgili, kalifiye ve kültürlü tebaasının ihtiyaç olan bölgelere sevkini sağlıyordu.
Böylece bakir olan bölgede ticaret ve zenginlik artıyor, ona bağlı olarak da siyasi problemler yok oluyordu.
Bu politika sayesinde ticaret erbabı da yeni pazarlar bulmakta ve daha da zenginleşmekte idi.
Osmanlı Padişahı sadece seçtiği zengin aileleri nispeten gelişmemiş bölgelere göndermekle kalmıyor, onların güvenliğini de sağlıyordu.
