14. Avrupa Maccabi Oyunları’nın açılış töreni 28 Temmuz günü, Berlin Olimpiyat Köyünün amfi tiyatrosunda yapıldı.
Olimpiyat Köyüne kırmızı beyaz kıyafetleriyle giriş yapan kafilemiz, ülkelerin toplandıkları yerlere kadar yürünen yolu marşlar ve şarkılar söyleyerek yürüyerek diğer ülkelerin marş söylemesine bir saniye olsun izin vermedi. Amfi tiyatronun arkasındaki çimenlikte kendi bayrağımızı bulup, beklemeye başladıktan sonra fotoğraf çekme paniği başladı. Herkes kendi takımıyla fotoğraflar çektirmek istiyor, aynı zamanda da Türkiye’nin sahneye çıkma sırasının hızlıca gelmesini umuyordu. Çok uzun süren bir beklemeden sonra, dik merdivenleri inip, “Turkey” anonsunu duyduk ve bir anda kendimizi bütün seyircilerin önünde bulduk. Alman izleyicilerin çoğu bizlere “Merhaba, selamın aleyküm” diye bağırırken, bizler de kıyafetimizin bir parçası olan kırmızı beyaz şapkalarımızı onlara hediye ederek tribünde bizler için ayrılmış yerlerimize oturduk. Bizden sonra ABD ve Almanya kafileleri de çok kalabalık bir şekilde sahneye çıktı ve böylece katılımcıların yürüme faslı son buldu.
Üst üste yapılan Almanca konuşmalar bizi sıkmadı desem yalan olur. Arada vtr halinde, aile fertleri Holokost zamanında kamplara gönderilmiş ünlülerin röportajları gösteriliyordu. Orada dinlediğimiz hikâyeler bizleri çok şaşırttı. Konuşmalar sona erdikten sonra şovlar ve danslar başladı.
Meşalenin sahneye getirilmesi ise çok heyecanlıydı. İsrail’den Berlin’e kadar motosikletçilerin taşıdığı meşale, sahneye de motosikletçiler tarafından getirildi. Sahnenin hemen altındaki kumlu alana motorlarıyla giriş yapan motosikletçiler hepimizi şaşırttı. Meşalenin yanmasıyla da Avrupa Maccabi Oyunları resmi olarak başlamış oldu.
Son olarak özellikle Türk kafilesindeki 14-15 yaşındaki kızların heyecanla beklediği an başladı. Bu sene Eurovision şarkı yarışmasında ‘Golden Boy’ isimli şarkısıyla İsrail’i temsil eden Nadav Guedj sahneye çıktı. Bu şarkıdan sonra da açılış töreni sona erdi ve asıl zorlu zaman başladı; otele dönüş yolculuğu! Türk kafilesi olarak ortak bir yerde tekrar toplandıktan sonra otobüslere doğru yürümeye başladık. Fakat beklemediğimiz bir şekilde boş otobüs kalmadığını gördük. Bu sorunu yaşayan tek ekip biz değildik. Ev sahibi olan Almanlar da bizim gibi dışarıda kalmıştı. Herkes otobüslerin dönüş saatini öğrenmeye çalışırken bizler yolun kenarına oturduk ve otobüsü beklemeye başladık. Bir buçuk saatlik bir bekleyişten sonra saat 2.30 gibi otelimize sağ salim dönmüştük. Organizatörler bu aksaklık için bizlerden özür dilediler ve Türk kafilesi olarak yaşanan bu olayı unutup, açılıştan güzel anılarla ayrılarak, maçlarımıza konsantre olmaya başladık.
Meyzi Adoni'nin Maccabi Oyunları fotoğrafları için tıklayın
