Bu hafta, bazı ünlülerimizi kendi ilginç beyanlarıyla ansak…
Tarihçi, gazeteci, sosyolog, dilbilimci ve milletvekili Prof. Abraham Galante veya Avram Galanti (1873-1961)’nin kitapları, Türk Yahudilerinin bu vatanda yaşamları ile ilgili araştırmaları derinleştiren tarihçilerin ilk referans kaynağıdır. Bu değerli kişi, tarihini kayda almaya çalıştığı toplumun kayıtsızlığı karşısında, “Ben onlar için yazmıyorum, çalışmalarımı bilim için yapıyorum”, “Kitaplarım burada basılır, ancak dışarıda okunur” diye yakınırdı.
***
İTÜ Aydınlatma Ana Bilim Dalı Kürsüsü hocası Prof. Moiz Eskenazi (1914-2007) öğrencileriyle yakın bir ilişki kurar, Türkçenin öz sözcüklerle ve doğru vurguyla konuşulmasına dikkat ederdi. İşte, öğrencilerinin belleğine yerleşen bazı sözleri:
- Sizler mühendis olacaksınız, örnek insanlar olacaksınız, Türkçeyi çok iyi konuşmalısınız... Bana voltaj, amperaj demeyin böyle bir şey yok; gerilim var, akım var...
- Türkçede aksan [vurgu] çok önemlidir, siz karınızı mı yoksa kârınızı mı ortağınızla paylaşmak istersiniz...
***
Araştırmacı Yazar - Akademisyen, Jak Deleon’u (1951-2005) çok genç yaşta yitirdik. ‘İstanbul ve Bale Sevdalısı’ Deleon’u Boğaziçi Üniversitesindeki öğrencileri, derslerin sonunda kullandığı iyimser ve yüreklendirici yaklaşımlarla anımsıyor ve anıyor. Örneğin:
- Buraya gelene kadar çok çalıştınız, şimdi biraz dinlenebilirsiniz.
- Burada manzara çok güzel. Âşık olun, şiir yazın, hayatınızı yaşayın...
***
Roma La Sapienza Üniversitesi Tıp ve Cerrahi Fakültesinde ders veren Türk hekim Prof. Hayim Marko Benbanaste (1915-2006) bilim gurusu idi. Araştırma bulguları bilimsel çalışmalara kaynak olan, yaşamını etütlere ve kültüre adayan Prof. Benbanaste bilime saygı ve bağlılığını şu sözlerle özetlerdi:
- Bilgi ve kültüre olan merak ve ilgimi noktalayacak olan yüzümdeki kırışıklıklar değil, beynimdeki kırışıklıklar olacaktır! Önemli olan belleğin gençliğini, aklın gücünü ve ideallerin tazeliğini muhafaza etmektir.
Kaynak: Naim A. Güleryüz, Toplumsal Yaşamda Türk Yahudileri, Gözlem, 2012
