II. Abdülhamid’in, Batı’dan etkilenerek, kadınlara verilmek üzere ihdas ettiği ve 16 Temmuz 1878 tarihli nizamnameyle tanıtılan Şefkat Nişanı’nın, “savaş zamanlarında, deprem, yangın ve su baskını gibi olaylarda devlete ve millete hizmet eden kadınlara” verilmesi öngörülmekteydi.
Osmanlı’da Devlet Nişanına layık görülen iki Yahudi kadın, Sara Ungar ve Raşel Nar’dır.
Edirne Kız Alyans Okulu’nu 1890–1910 yılları arasında 20 yıl boyunca üstün başarı ile yöneten müdiresi Sara Ungar’a bu Nişan, 22 Nisan 1900 tarihli Takvim-i Vekayi ve ertesi günkü Moniteur gazetelerinde ifade edildiği gibi, 20 Nisan 1900 tarihli İrade ile tevdi edildi.
Yetim ve öksüz çocukları eğitme amacı güden Beynelmilel Men-i Tece’ül [Dilenciliği Engelleme] Cemiyeti Saadet Mektepleri kurucusu Raşel Nar ise bu Nişana 23 Ekim 1921 tarihinde sahip oldu. Raşel Nar’ın çalışmaları, 1915 yılında Ortaköy’de bir Yetimler Yurdu [Orfelinat] kurulmasıyla sonuçlanan yolun ilk taşlarıdır.
Nişanın üzerinde, II. Abdülhamid’in ‘el-gazi’ unvanlı tuğrası, 1295 (1878) tarihi ve yeşil çember üzerinde ‘İnsaniyet – Muavenet – Hamiyet’ sözcükleri yer almaktaydı.
Kaynak: Naim A. Güleryüz, Toplumsal Yaşamda Türk Yahudileri, Gözlem, İstanbul, 2012
