Gemara’da anlatılan bir midraşa bakalım: Korah, Moşe’ye isyan ettiği anda Güneş ve Ay Tanrı’ya şöyle derler: Eğer Amram’ın oğlunun yanında yer alacaksan bizler parlamaya devam edeceğiz. Aksi takdirde bizler yokuz. Güzel bir midraş ama bizlere verdiği mesaj nedir? Bunu anlamak için öncelikle kâinatın yaratılışında yer alan bir pasuğa hemen ardından da onunla ilgili bir midraşa bakacağız.
Pasuk şöyle diyor: “Ve tanrı iki büyük ışık kaynağı yaptı. Büyük ışık kaynağını güne hükmetmesi için, küçük ışık kaynağını da geceye hükmetmesi için (atadı) ve yıldızları (yarattı). (Bereşit 1/6)
Bu pasuk için anlatılan midraşta ay bu duruma itiraz eder görünür. Nasıl ki bir büroda iki patron olamayacaksa iki büyük ışık kaynağının olması da doğru değildir şeklinde itirazda bulunur. Tanrı bunun üzerine hem ayı küçültür hem de ışık verme özelliğini ortadan kaldırarak onu diğer uydular ve gezegenler gibi güneşe bağımlı kılar.
Korah isyanında benzer bir tecrübeyi yaşayan güneş ve ay bu nedenle sessiz kalamazlar. Ancak bir noktaya dikkat edelim. İtiraz eden sadece güneş değil onunla birlikte aydır. Çünkü ay, başına gelenlerden gereken dersi çıkarmış ve tabiri caizse kaderine boyun eğmiştir. Birçok şeye sahipken Korah ise isyanı saçma sapan nedenlerden başlatmış, olaylardan ders almayı aklına bile getirmemiş hem bu dünyayı hem de gelecek dünyadaki payını kaybederek bu hırsının bedelini çok ağır bir şekilde ödemiştir. Vayikah Korah – Korah aldı. Raşi Korah’ın bu nedenlerle çok kötü bir anlaşma aldığını söylemektedir.
