Geçen hafta bana Roş Aşana için tebrikte bulunan bir arkadaşım Yahudilerin çok şanslı olduğunu, bu kötü yılı ilk bizim geride bıraktığımızı söyledi. “Şana Tova” da diyerek, mesajını bitirdi. Ben de tüm güzel yeni yıl tebrikleri gibi, bunu da sevinçle kabul ederken aslında geçirdiğimiz yıl için ‘kötü’ terimini kullanmadığımı söyledim. Korona virüsü senesi olarak hatırlayacağım 2020 ve 5780’in sıra dışı, zor ve tam anlamıyla ‘sevimsiz’ bir sene olduğu kesin. Ancak kendimizin ve sevdiğimiz insanların sağlıklı olduğu hiçbir sene benim için ‘kötü’ değil.
***
Evet, 5780 sevimsiz bir sene idi. Bundan tam bir yıl önce Pesah Bayramı’nda çekirdek ailemi bile bir virüs yüzünden göremeyeceğimi, Pesah’ı Zoom ve WhatsApp üzerinden kutlayacağımı söyleseler inanmazdım. Annem ve babamı bile tam iki ay bir virüs yüzünden göremeyeceğimi, görüntülü konuşma ile yetineceğime inanmazdım. İşyerlerimizin salonumuzdaki koltuk olacağı, toplantılara altta pijama üstte kazak ile katılacağımızaa inanmazdım. İş yaptığım en ciddi insanların konsantrasyonunun video konferans sırasında dağılacağını ve evdeki kedisini göstermeye başlayacağına da… Tabii ki bana bir yıl önce “Bütün dünya üzerindeki bütün insanlar maske ile gezecek” deseler, buna hiç inanmazdım. Hatta söyleyen kişiye “Çok fazla film seyrediyorsun” diyebilirdim.
***
5780 senesi için tek bir kelime kullanmam gerekse ‘korkutucu’ ve ‘öğretici’ arasında kalırdım. Korkutucu çünkü kendi sağlığımız ve sevdiklerimizin sağlığı için bütün sene endişe ettik. Para kazanma ve eğitimden geri kalma konuları da bu yıl bizi korkuttu ve korkutmaya devam ediyor.
Korku ve endişenin yanı sıra, 5780 bizim için çok öğretici bir sene oldu. İlk başta bu sene sevdiklerimizle fiziksel olarak görüşemesek de, gerçekten sevdiklerimizden hiç kopmayacağımızı, dünyanın öbür ucunda bile olsalar bir tık ile iletişimde kalabileceğimizi öğrendik. Gerçekten bizi sevenlerle, ‘zaman geçiren’ kişilerin ayırımını yapmayı da…
Bu sene kendimize ve evimize daha iyi bakabileceğimizi öğrendik. Daha temiz olmayı, evimizi temizlemeyi, eve kapatıldığımızda neredeyse birer şef olabileceğimizi öğrendik. Kuaförler kapatılırsa saçlara kesim hatta boya yapabileceğimizi, spor salonları kapatılırsa evimizi pilates stüdyosu veya fitness salonuna çevirebileceğimizi öğrendik. Aslında birçok şeyi mecbur kalırsak, kendimizin de yapabileceğini öğrendik. Genelde televizyon seyretmek veya misafir ağırlamak için kullandığımız o salonu kendimiz için kullanmayı, gerektiğinde ofis, gerektiğinde spor salonu, gerektiğinde ise çocuklar için bir okula çevirmeyi öğrendik.
***
Çocuklarına evde eğitim vermeye başlayanlar öğretmenlerin kıymetini, yalnız yaşayanlar kendini dinlemeyi ve sabrı, hayat arkadaşlarıyla yaşayanlar fedakârlığı ve sabrı, ailesinde herkes sağlıklı olanlar şükretmeyi öğrendi ve öğrenmeye devam ediyoruz. Senelerdir bayram zamanlarında yazılarımı “Tüm bayramları sevdiklerinizle kutlamanız dileğiyle” diye sonlandırırım. Bu sene bu lafımı daha da hissederek söylüyorum. Sevdiklerinizle birlikte nice yıllara, Şana Tova!
