Çocuklar büyüyünce hafta sonunda daha bir serbest kalırsınız. Doğum günü partileri gerilerde kalmış, spor antrenmanlarına kendileri gider olmuş, oraya buraya taşıma göreviniz –siz tükenmemişseniz bile- bitmiştir artık.
Çok şükür ki ailemiz, çevremiz geniş, gittikçe de genişleyecek ve sayelerinde arada sırada küçük çocuklarla eğlenme, zamanın nasıl geçtiğinin farkında olmama zevkimi sürdürebiliyorum.
İşte geçtiğimiz hafta sonu küçük yeğenim Erim sayesinde bu keyfi bir kez daha yaşadım.
YSK Basketbol Okulu’nun bir günlük velisi oldum. Derneğin Başkanı Yaşar Bildirici, her zamanki gibi oradaydı. Hal hatır sorduktan sonra, YSK Spor Okulu’nun bu yıl altın yılını yaşadığını, geleceğe daha bir umutla baktıklarını söyledi ve "Şimdi antrenman yapacaklara bir göz at" dedi, geliş amacımı bilmeksizin…
Sahada yaşları 4Lj arası olan "gelecekler"(çocuklar), ellerinde küçük boy olmasına rağmen, kendilerine birkaç boy büyük gelen basketbol toplarıyla, YSK eşofmanlarıyla antrenman yaparken çok sempatiktiler. Antrenmanın, başında saha ortasında, antrenörlerinin ağızlarından çıkan sözleri, büyük bir ciddiyetle dinledikten sonra, yaşlarına göre gruplanarak çalışmalarını sürdürdüler. Bazı babalar büyük bir keyifle, antrenmanı kameraya alıyor, büyükanneler, finalfour izler gibi her hareketlerini dikkatle takip ediyorlardı. Anneler ise her zamanki gibi bilgi alışverişinde bulunuyorlardı… anlayacağınız, tek değişiklik, sahadakilerdeydi…
“Sular yükselir, balıklar karıncaları yer.
Sular çekilir; karıncalar balıkları yer.”
Afrika Atasözü
