Bir süre önce arkadaşımız Tuna Saylağ o gün elleri dolu dolu geldi Şalom’a. Kızı Selin’in düğün davetiyelerini getirdi.
Üstünde insanın içini ısıtan sarı renkte bir şal deseni bulunan davetiyenin ters damla şeklinde kesilmiş bölümünden saflığın rengi beyaz minik bir çiçek yerleştirilmişti. Hemen yanında davetlinin adının yazıldığı bölüm…
İç kısmında Bereşit’ten alınmış “Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp eşine bağlanacak ve ikisi bir beden olacak” cümlesi İbranice ve Türkçe olarak verilmişti.
Diğer sayfada gelinin ailesi Tuna& Albert Saylağ ve damadın ailesi Vivi &Murat Ers’in isimlerinin hemen altında “Selin ve İzzet Evleniyor!” 26 Ağustos Neve Şalom Sinagogu ibaresi vardı.
Arka kapakta ise Selin ve İzzet’in gölgesi ve desenin devamı…
Bu davetiye her iki ailenin ve gençlerin enerjisini sevgilerini yansıtıyordu. Uzun süre masa üzerinde bir tablo gibi baktım. Tasarım damat beye aitti; “GRAFİKERS”
Okuduğunuz üzere geçtiğimiz Pazar günü de düğündeydik. Onlar Hahambaşı Rav Haleva’nın gençlere her konuşmasında dile getirdiği üzere talled altında yaşamlarını birleştirdiler. Bizler de Rav Benveniste’nin düğün sırasında hatırlattığı gibi kötü günleri simgeleyen damadın bardağı kırıldığında değil tören bittiğinde alkışlarımızla bu mutlu tabloya tanıklık ettik.
Bir dönem Şalom yazarlığı yapan İzzet de yabancımız değildi. Gece boyunca “oğlan bizim kız bizim” tepindik durduk…
Selin ile İzzet’in bir “hafta sonu” etkinliğinde tanıştıklarını da özellikle bekar gençlerimize hatırlatmakta yarar görüyorum…
Saylağ ve Ers ailesini kutlar, genç evlilerin yüzlerindeki gülümsemenin hiç solmamasını dilerim.
