Yakup ALMELEK
Sevgili okurlar,
Şiir en sevdiğim edebiyat türlerindendir. Bu türe marşları da ekleyebilirim. Şiir için ‘’güzel sanatların bir üyesidir’’ demek olası. Şiirde resim de vardır. Şu da var ki şiirin içeriğindeki resim görülmez ancak hissedilir.
Yıllar ve yıllar önce bir okur arkadaş, sohbet sırasında bana ‘’ kendini anlatsana ‘’demişti. Şunu yazmıştım o zaman.
Gel dediler geldim.
Git dediler gittim
Dur dediler durdum
Ben artık uydu oldum
Sanayinin indinde
Ticaretin izinde
Bir iş hır güründe
Vallahi çok yoruldum
Şöyle bi nefes alsam
Neşeme neşe katsam
Şu ölümcül yaşamda
Feleğe çelme taksam
Rahmetli Jak Deleon’un bir sözü vardı. ‘Şimdiye kadar hiçbir eleştirmenin heykeli dikilmedi’ derdi. Çok haklıydı. İnsanlar eleştiri sevmiyorlar. Ancak kişi kendi kendisiyle dalga geçebilir. Kendini ti’ye alabilir. Buna diyecek yoktur. Şimdi de bugünkü halimi karalayayım.
Şirketim kırk yaşında
Ve devamlı koşuda
Başımda bolca beyaz
Değer mi bu çabaya
Pek çok şey imal ettim.
Adım adım düz gittim
Bu gün arkama baktım
Bir karış yol gitmişim.
Anı ve öykü yazdım
Okuruma adadım
Olur a bir gün tutar
Ve rüyamda alkışlar
Tiyatroyu çok sevdim
Oyun yazayım dedim
Beş oyunum var şimdi
Sizden özür dilerim
İki oyun oynandı
Birazcık yuhalandı
Bunlar olağan dedim
Kendim teselli ettim
Üç oyun beklemede
Sıraları gelince
Onlar da ıslıklanır
Yakup haddini alır
Yayınevi aradım,
ARİON’a rastladım
Her yazdığımı verdim
Basar mısınız dedim
Bi gözden geçirdiler
Hayret, kabul ettiler
Şimdi laf aramızda
Bence hata ettiler
Kim okur yazdığımı
Ruhsuzlar dünyasını
Ellerinde kalacak
Heyhat, yazık olacak
Benim bir günahım yok
Valla zorla yapmadım
Niyetimde hinlik yok
Safderun bir yazarım
Tanrım yardım et bana
Şu biçare kuluna
Tek başına kalırsa
Pek bir şey yapamaz da…
