Uçak yolculukları sırasında her koltuğun önüne yerleştirilen bir dergi vardır. ‘Skylife’ gerçekten amacına hizmet eder. Yol boyu elinize alıp, keyifle okuyabileceğiniz bir mecmuadır. Her ay yayınlanan dergi içerdiği konular, ayın dosyasının yanısıra kuşe kâğıda basılı olağanüstü fotoğraflarla okurun göz zevkine de hitabeder. Son sayfadaki bulmaca karesi meraklılarına hoşça vakit geçirtir.
Bir süre önce tatil amaçlı bindiğim uçakta Skylife’ı okumaya başladım. Kelebeklerle ilgili uzunca bir yazı vardı. Bitiremeyeceğimi anlayınca dergiyi çantama koydum ancak bakmaya hemen sıra gelmedi.
* * *
Geçtiğimiz Perşembe günü cemaatimiz bir toplum gönüllüsünü, ben ise 32 yıllık bir dostu, bir yol göstericiyi, çok sevdiğim Eti Telvi’yi kaybettim. Çevremdeki insanlar bu hafta onunla ilgili yazı beklentisi içinde olduklarını dile getirdiler. Oysa ki, henüz buna hazır değildim. Sizin için çok özel olan insanlardan aniden kopamaz, onlardan ‘geçmiş zaman’ kipinde söz edemezsiniz.
* * *
Vermenin bir erdem olduğunu ve bunun bir yaşam tarzı haline dönüşebileceğini Eti Telvi’den öğrendim. Cemaat Başkanı Silvyo Ovadya onu uğurlarken yaptığı konuşmada, “daima güler yüzlü bir duruşu olan Eti Telvi’nin birçok hayır kurumlarında görev alarak topluma hizmet verdiğini, uzun yıllar kendini gönüllü faaliyetlere adadığını” söyledi.
* * *
Hafta sonu Skylife’ı elime alıp “Ayın Dosyası: Kelebekler”i okuduğumda bildiğimi sandığım ancak gerçekte bilmediğim, “kelebekler”le ilgili birçok özelliğin ayırdına vardım. Kelebeklerin narin yapıları onları bozulan doğal dengeden en fazla etkilenen canlılardan biri yapar. Oysa ki, kelebek zarafetine sahip olan dostum her zaman her koşulda dimdik yapıdaydı. Sıcakkanlı olduğu kadar soğuktan da bir o kadar etkilenirdi. Masasının üstünde her zaman çözülmeyi bekleyen bir bulmacası dururdu. Yine aynı masada muhakkak birkaç kitap, yanında okuma gözlükleri yer alırdı. Her an takacakmışçasına... Skylife’ın son yaprağını çevirdiğimde karşılaştığım boş bulmaca sayfası, acaba benim için bir sınav mıydı? Aşılması gereken sorunları, onun kadar dirayetle çözebilecek miyim?
* * *
Eti Telvi’yi anarken hüzünden arınmak gerektiğine inanıyorum. Bıraktığı yerden devam edebilmek için sadece koca bir yürek ve inanç gerek. Tıpkı çocuklarına, torunlarına ve bizlere öğrettiği gibi...
