Zaman simhatenu. Sevinme zamanı. Bu tabir bayramlarımız içinde sadece Sukot ve Şemini Atseret için kullanılmaktadır. Diğer bayramlarda da belirli bir sevinme kavramı olsa da bu iki bayramı daha bir özel yapmaktadır. Bunun nedenlerine şimdi biraz yakından bakalım.
Senenin başında yer alan Roş Aşana bayramına bakalım. Yom Adin olarak bilinen bu günlerde insanlar yargılanmanın ve yeni seneye iyi bir başlangıç yapmanın stresi içindedir. Yapılan davranışlar gözden geçirilmekte, düzeltmeler yapılmakta ve Kipur gününe yaklaştıkça bu duygular doruğa çıkmaktadır. Hatta burada anlatılan bir midraş duyguların ne denli karmaşık olduğunu gösterir.
Melekler bir gün Tanrı’ya sorarlar: Neden İsraeloğulları Roş Aşana ve Kipur günlerinde Allel okumazlar diye. Tanrı şöyle cevap verir: Efendileri yargı kürsüsünde oturup önünde yaşam ve ölüm defterleri açık iken Allel okumalarını mı bekliyorsunuz?
Kipur günü ise başlı başına bir duygu sağanağı yaşanır. Tanrı’nın huzuruna arınmış olarak çıkmak için dualar edilir ve nihayet o an gelir. ?ofarın sesi kulaklarımızda çınlar ve Kipur günü mutlu bir şekilde sona erer. ?imdi artık günahlarından arınmış mutlu toplum için bir bayram ve sevinme zamanıdır. Gelen Sukot bayramı da bunun için biçilmiş kaftandır. Tanrı’ya şükranlarımızı sunar, yeni yıl için güzel dileklerimizi yineleriz.
Sukot bayramında 70 millet için iyi dileklerde bulunulur ve kurbanlar kesilir. İşte Şemini Atseret’i özel yapan da budur. O gün Tanrı ile toplum için daha özel bir bağ söz konusudur. Hani Ani ledodi vedodi li ben sevdiğiminim sevdiğim de benimdir der gibi.
Moadim lesimha hagim uzmanim lesason.
