Ol olabilirsen… Yazıma öyle bir klişe cümle ile başlayacağım ki, gerisini okumak bile istemeyeceksiniz… Biliyor ve tüm riskleri göze alıyorum… Kalan sağlar bizimdir diyorum…
Konu “maskelerimizi çıkartmak”… İşte ondan bahsedeceğim… Isıtıp da getirdim… Üstünden bir kez daha geçelim diye…
Biliyorum zaten bu sohbetlerden sıkıldınız tamam, biraz daha sıkılın ne var… Ne, modası mı geçti? Bu da zaten ikinci el bir yazı. Neyse konumuza dönelim… Mümkün olduğunca az maske takanlardanım.
Geçen yıllar boyunca öğrendiklerim arasında en önemlilerden biri de, büyüklerimizin biriktir dediklerinin öfke olmadığı… Artık dost bildiğim ortamlarda, gönlümde, beynimde ne varsa, döküveriyorum ortalık yere… Bir hareket, bir konuşma beni incitiyorsa karşımdakine söylüyorum artık… Hata yaparsam da, söylesinler istiyorum. Kendimi düzeltmeye çalışıyorum. Karşılıklı öfkenin yerini ancak böyle sevgiye bırakacağına, dünyanın daha yaşanılır bir yer olacağına inanıyorum. Tanrının insanlara bahşettiği konuşma yetimizi tatlı tatlı kullanmaktan daha güzel ne olabilir ki…
Geçenlerde sevdiğim bir arkadaşımla tartışmamsı bir sohbetimizde - ki sıksık böyle durumlar yaşarım- sözlerime dikkat etmem konusunda beni uyardı… Tamam, itiraf ediyorum lafım biraz “ağır” kaçmış olabilir ancak eğer arkadaşıma karşı düşündüklerimi tartarak konuşacaksam, karşımdaki beni yargılayacaksa bunun samimiliği nerede diye düşündüm. Gerçek dostluk bu mudur? Arkadaşımı kırmamak adına gülmek, onun hoşuna gidecek diye gerçekleri yadsımak mıdır dostluk? Her dediğine evet demek midir? Her şeyi onun gördüğü gibi görmek midir?
Herkes, aynı görüşte, aynısını söylüyorsa ortada yolunda gitmeyen bir şeyler var demektir… Öyle ortamlarda bulunanların ya özgürlükleri kısıtlanmıştır, ya bir çıkar uğruna suskun kalma yolunu tercih ediliyorlardır, ya da en önemlisi artık umursamıyorlardır… Yoksa mümkün müdür herkesin bir görüşünün olmaması, en azından birkaç karşıt görüş çıkmaz mı?
Bence karşıt görüşlerin çıktığı ortamlar güçlü ortamlardır, kimi zaman ilerleme yolunda engel gibi görünenler bizi yukarıya taşırlar… Demek ki, o insanlar fikir üretebiliyorlar… Farklı bir görüş ortaya koyabiliyorlar, yani durumu önemsiyorlar… Ayrıca bulunduğumuz konum gereğince bizim göremediğimiz bir bakış açısı da olabilir pekâlâ…
Sözün özü “arkadaşınızın” dedikleri sizi incitiyor olabilir ancak bunu neden ve nasıl söylediği o dakika hissettiklerinizden daha önemli olabilir çünkü o sizin dostunuz. Ve maskesizce size yaklaşıyorsa ona sitem edeceğinize ona güvenin…
Günün sonunda kazanan siz olacaksınız…
Güzel sohbetlerinizin olacağı mutlu Pesah sederleri dilerim…
