Bayramlar iyi ki var. Ailemizle beraber olmanın, bir dua etrafında , bir masa çevresinde, aynı çatı altında buluşmanın en güzel sebebi... Araya günler, aylar girse de o gün geldiği zaman küsler barışır, kırgınlıklar anlamsızlaşır, hayat yeniden önem kazanır.
Bir demet çiçek, bir tabak tatlı, bir bardak şarap yeniden lezzetlenir.
Uzaklardan ses gelir; yakınlar zaten yanımızdadır.
Bayramlar iyi ki var.
Biraz evde olmanın, biraz nefes almanın, biraz oturup düşünmenin en güzel sebebi onlar.
İnsan olmamızın, dost olmamızın, kardeş, evlat olmamızın yeniden anlamlandığı zamanlar.
Sabh dualarında uzun zaman görmediğimiz dostların elini sıkabildiğimiz, dua çıkışında iki lafı sevdiklerimizle yeniden edebildiğimiz, yetişkin olmanın ya da küçük olmanın ayrı ayrı güzel olduğu anlar...
Bayramlar iyi ki var.
Bir uçağa atlayıp, bulutlar aşıp sıcak bir ele dokunmanın, yaşlı yakınları yeniden genç kılmanın sebebi...
Bir çocuğu, bir yalnızı, bir yaşlıyı sevindirip mutlu etmenin en kolay yolu...
Tanrı’ya yakın olmanın tam zamanı bayramlar...
Bayram sabahlarının , ilk gecesinin , ertesi akşamının , eve dolan çiçek, taze pişmiş yemek kokusunun tadını çıkarmak...
İnsan olmanın yeniden alnam kazandığı senede farklı sebeplerle birkaç kere de olsa neden dünyada olduğumuzun kendi kendine sorgulandığı bu özel zamanların değerini bilmek ve zevkine varmak , kendimize verebileceğimiz en güzel armağan...
Ne demiş şair:
“Değil mi ki ölüm var hiçbir şeyin tadı yok
Değil mi ki ölüm var, öyle tatlı ki her şey...”
Şu ölümlü dünyada hayatı kaliteli, pırıltılı ve yaşanır kılmak bizim elimizde.
Madem hayat bir hediye, onun kurdelesini yavaş yavaş çözmek, sırrına yavaş yavaş ermek, kututdan çıkana yavaş yavaş dokunmak, onu sindirerek yaşamk gerek.
Hayat bir kere.
Ona hayat olduğunu her sebeple hissettirmek, onun hayat olduğunu her sebeple hissetmek gerek.
Bir parça badem ezmesinde, bir yudum suda, bir lokma balıkta, bir sepet meyvede saklı kalan ölümsüzlüğün anlamına varmak gerek...
Bayramları unutmayıp kutlamak, onun da hayat gibi hakkını vermek gerek...
Hepinize hag sameah ....
