İzidor Barouh’u ilk kez iki torunu sayesinde tanıdım. Gerçi altı torun sahibiydi, ancak Pınar Derkazez ve Metin Mizrahi oğlumun arkadaşlarıydı. Büyükanneler ve büyükbabalar çocukların hayatında büyük rol oynarlar. Anlatılamayacak bir zenginliktir bu. Nitekim gözlemlediğim üzere rahmetli Zelda ve İzidor Barouh önce torunları ardından da sekiz torun çocuğunun hep yakınlarında olabilmeyi başarmışlardı. Torunlar dedelerinden ‘İzidor’ diye söz ederlerdi. Yine de bu samimiyetin altında hep saygı ve sevgi yatardı. Bayramlar ilk gece onların evinde kutlanırdı. Zelda Barouh’un yedi sene önceki vefatından sonra bile bu gelenek bozulmadı. Bayramın ilk gecesi İzidor Barouh’un evinde yapıldı.
***
Başarılı bir iş adamıydı İzidor Barouh. Ne mutlu ona ki üçüncü nesil, kurmuş olduğu İlancılık Reklam Ajansı’nı devam ettiriyor. İş hayatında sert miydi, mülayim miydi, bilmiyorum. Ama bilge bir insan olduğu kesindi.
***
Şalom’un kitaplığını oluşturduğumuz ilk yıllarda raflara dizdiğim kitaplardan biri ‘Pesah Agadası’ydı. Gerçi kitap Or-Ahayim Hastanesi’nindi. Ancak yayını, basımı ve geri kalan her ayrıntı Barouh’undu. Yıllar boyu da İzidor Barouh’un Pesah Kitabı olarak konuşuldu.
Ardından hastane Roş Aşana’da takvim çıkarmaya başladı. Kullanımı rahat, göze hitabeden bu takvimlerin ardında da İzidor imzası vardı. Dilerim ailesi de bu geleneği ileride hep sürdürür. Zira takvimler Şalom’a geldikleri gibi anında kapışılırlar.
İzidor Barouh’un on yıl süreyle başkanlık yaptığı Or-Ahayim’in yanı sıra, kiminizin belki de bilmediği çok önemli bir görevi daha vardı. Uzun yıllar boyunca Şalom Gazetesi’nin imtiyaz sahibiydi. Ve biz Şalomcular bu vesile ile de onu hep minnetle anacağız. İzidor Barouh ileri yaşında bile gazeteye olan ilgisini sürdürdü. Bir beyefendiydi İzidor Barouh. Eski Adalı’ydı. Anadolu Kulübü’nün bahçesinde asırlık ağaçların gölgesinde beş çayı içerdi. Kah yalnız, kah yanına gelip oturan biriyle; ve hep gülümseyerek. Sabahları takım elbisesi ile deniz otobüsü iskelesinde görürdüm. Son zamanlarda da yardımcısı iş çantasını tutar, gemiye bindirir, Kabataş’ta da araba hazır beklerdi. Kendini rüzgara kaptırmadı. Hep bir meşgalesi oldu.
***
İzidor Barouh’ta beni en çok etkileyen düşünme şekliydi. Barouh için önemli olan kurumun ön planda, şahsın ise arkada kalmasıydı. Asla da ön plana çıkmadı. Biraz daha açmam gerekirse, İlancılık veya Or-Ahayim adı önde, İzidor Barouh arkada… Bu erdeme günümüzde pek rastlanmıyor artık.
Güzel bir insanı kaybettik.
Güzel yaşadı ve güzel anılacak.
Mekânı cennet olsun.
