Bond, my name is James Bond… (Bond, adım James Bond). Yıllarca zaman zaman izlediğimiz aksiyon tarzı filmde çoğumuzun aklında kalan bu cümle değil midir? Yakışıklı başrol oyuncusu, güzel kadınlar, müthiş manzaralar, havada uçuşan son model spor arabalar v.s. senaryonun vazgeçilmez unsurlarıydı.
James Bond 007, 50’lerin başında yaratılan hayali bir İngiliz ajan karakteridir. Sinema ekranında izlediğim ilk Bond, Sean Connery idi. Zaten konu ne olursa olsun, insanı hayatta en çok etkileyen hep ‘ilk’lerdir. Sonra başkaları da oldu. Roger Moore da iyilerdendi diyebilirim.
Çekimlerinin bir bölümünün ülkemizde yapıldığı son Bond filmi Skyfall’u izledim. Ve Hollywood’un artık bu sayfayı noktalaması gerektiğine inandım. Öte yandan nasıl bu kadar gişe rekoru kırmış, anlayamadım.
***
Çocuklarım Bar-mitzva yapana kadar katıldığım tüm on üç yaş törenlerinde aşırı duygulanırdım. Oğullarımın Bar-mitzvalarından sonra gittiğim törenlerde ise ev sahipleri ile o günün mutluluğunu paylaştım. Dediğim gibi ‘ilk’ler hep en etkileyici olanlardır. Sonra hayatta başka güzellikler yaşanmaya başlanır.
***
Bar-Mitzvalardan sonra yakınlarımızın çocuklarının düğünlerine şahit olmaya başladık.
Pazar günü Riella ve Şaul’un düğün töreni için Neve Şalom’daydık. Riella bembeyaz gelinliği ve güzelim buketiyle sinagog kapısından içeri girdiğinde kalbim küt küt atmaya başladı.
Riella o gün yüreğimizin her bir köşesinde bizimle olan, yıllarca Şalom’da birlikte görev aldığımız sevgili Lizet-David Cur’un biricik kızı. Çocukluğunu bildiğimiz, genç kızlığını paylaştığımız, sonraları pek görüşemesek de attığı adımları takip ettiğimiz Riella bize bir ‘ilk’i yaşattı.
Düğünlerde en çok dikkatimi çeken görüntülerden biri, gelin babasının kolunda içeri girerken, damat ve ebeveynlerinin yüz ifadeleridir. Şaul’un bakışlarındaki ışıltı bizler için yeterliydi.
Kalabalık Teva’da gelinin teyzesi Sima ve eniştesi Moris Levi’nin mutlulukları içimizi ısıttı.
Riella ve Şaul Cemal’e sağlıklı, huzurlu güzel bir yaşam dilerim.
