Birkaç yıl önce şampiyon olduğumuzda, bir Galatasaraylı olarak çok sevinçli olduğumdan bir yazı yazmak istemiştim. Köşe yazısı sırası da bana denk geldiğinden, o heyecanla bilgisayarı açtım ve parmaklarım klavyemin üzerinde uçuşmaya başladı. Ancak futbol konusunda teknik olarak çok bilgili olmadığımdan, yazımın adını ‘Futboldan Anlamayan Kadın’ koymuştum, “Futbol konuşmayacağım ama şampiyonluğumuzu kutlayacağım, sonradan eleştirmeyin” mesajını vermek istemiştim sanırım.
***
Bu yazıyı yazarken ise “Futboldan Anlamayan Kadın -2” diye başlamadım, çünkü şampiyonluk heyecanımın yanı sıra, sosyal medyadaki gözlemlerimden bahsetmek istedim bu sefer. Galatasaray’ın şampiyon olduğu dakikadan itibaren, sosyal medyada üç tip mesajlar fırlamaya başladı. Birincisi haklı olarak mutluluklarını paylaşmak isteyen ve Galatasaray’ın şampiyon olmasından duydukları sevinci diğer takımdaşları ile kutlamak isteyen Galatasaraylılar, ikincisi -çok fazla sayıda olmasa da- şampiyonluğumuzu kutlayan sportmen, kibar Fenerbahçe taraftarları... Üçüncü tip mesajlar ise bence bu sene tavan yapan, holigan Fenerbahçelilerin -bir gazetede telaffuz edemeyeceğim- oldukça ağır, terbiyesiz küfürleri.
Taraftarı olduğum takımdan biri, şampiyon olamadı diye ağza alınamayacak küfürler etse idi eğer, daha çok utanırdım diye düşünüyorum. Özellikle facebook’un ortaokula giden ergenlik çağında kullanıcı yoğunluğunu da göz önünde tutarsak, kendi arkadaş listemizdeki insanların bu kadar çirkinleştiğine şahit olmak beni biraz üzdü. Üzülmek de değil aslında, kendi çevremizdeki insanların bu derece terbiyesizleşebileceğini görmenin şaşkınlığı... Bu arada yazım tabii ki bütün Fenerbahçelilere değil, kesinlikle yanlış anlaşılmasın. Şampiyonluğumuzu kutlayan çok sportmen arkadaşlarım da oldu, ben de onların Bayan Basketbol takımının şampiyonluğunu buradan kutluyorum.
Ezeli rakibi kutlamak pek içten gelen bir şey değil, bunu anlayabiliyorum. Kutlamamak da bir seçenek bence -kutlayanları takdir ediyorum- ancak küfür etmek bir seçenek değil! Hem bir faydası da yok; küfür de etseler, Kadıköy’deki maçta şampiyonu alkışlamasalar da -ki alkışlayacaklarını hiç sanmam, umarım beni bu konuda utandırırlar - bu senenin şampiyonu Galatasaray! Havada uçuşan küfürler söner, havada uçuşan bayraklar dalgalanır.
Pazar günü bizim günümüzdü, hatta mayıs ayı da bizim ayımız sayılır. Tüm Galatasaraylı dostlar ve taraftarların 19. şampiyonluğu kutluyor, hepimizin daha sportif olabileceği bir sonraki şampiyonluğumuzu beraber kutlamayı diliyorum...
