Önce insan olmak… Sonra insanın insanca, insanlarla, insan gibi yaşayacağı bir dünyada olmak…
Açılımı: Ütopya pek çoğuna göre; olabilir bana göre…
Olabilitesi: Mümkün değil pek çoğuna göre; çok çalışmak lazım bana göre…
Çalışılacak şey: Sistemi değiştirmek pek çoğuna göre; kendini değiştirmek bana göre…
Her şeyin kendini değiştirmekten geçtiğine, bunun zor ama çalışılarak ve bir ömür yapılabileceğine, biz değiştikten sonra ancak sistemin değişeceğine olan inancım bu hayalimi gerçek tutuyor. Çünkü kendimi değiştirebilirim, kendi dizginlerimi ele alabilirim…
Etrafımda görmek istemediğim ne varsa onları dönüp içimde bulabilirim…
Kendi değersizliğimi bana gösterenle vakit harcamak yerine, içimdeki değersizi değerli hale getirebilirim…
Beni kısıtlayana laf anlatmak yerine, kendi yargıcımı duymaya başlayıp özgürleşebilirim…
Kendimi başkalarına sevdireceğim diye başkalarına harcadığım enerjiyi onlardan alıp, o enerjiyi kendime harcayarak kendimi sever hale gelebilirim…
‘Ben’ ve ‘diğerleri’ diye başlayan her konuşmamı, kendi içimdeki bölünmüşlüğü keşfetmek için kullanabilirim…
Beni titreten korkularımı gerçek kılma gücümü keşfettikten sonra, beni sevinçten uçuracak hayallerimi de gerçek kılabileceğimi anlayabilirim…
En iyi ve en severek yaptığım işi bulup yaptıkça dünyaya barışı indirebilirim…
Mecburiyetten, korkularımdan, endişelerimden, sınırlarımdan değil de özgürce gerçekten olmak istediğim ilişkinin içinde olarak dünyayı aşkla boyayabilirim…
Vicdanımın sesini duymaya başlayarak ve ona göre hareket ederek duvarlarımı huzurla kaplayabilirim…
Başkalarına verebilmenin en büyük mutluluk kaynağı olduğunu deneyimleyip hayatıma neşeyi katabilirim…
Verebilmek için önce sahip olmanın önemini anlayıp kendimi bolluk ve berekete çevirebilirim…
Birlik ve barış için kendi içimdeki savaşları bitirmem, başkasıyla yaptığım savaşlardan geri çekilmem, barış çubuğunu uzatmam gerektiğini görebilirim…
Değerlerimin farkına varıp onları hayatımın içinde daha çok sahiplenip yaşatabildiğimde kendime ve başkalarına daha çok saygı duyabilirim…
Temel ilişkilerimdeki güven üzerine çalışıp hayatı çok daha güvenilir görebilirim…
Ve böylesine güven, özgüven dolu, mutlu, huzurlu, paylaşmayı bilen, sevgi ve saygı dolu, neşe içindeki insanların yarattığı bir dünya nasıl olur ki sizce de?
İşte benim hayalim bu…
Ve elimden geleni yapıyorum bunun için…
Bir gün, bir anda gerçek olacak biliyorum…
O dünyada kutlayacağız hep birlikte insan olmayı, insanca yaşamayı…
