Manisa’nın Soma ilçesinde meydana gelen ve yüzlerce kişinin ölümüyle sonuçlanan maden kazası dolayısıyla ülkede üç gün yas ilan edildi. Bu bağlamda 19 Mayıs’ta resmi tören hariç tüm kutlamalar iptal edildi. İkisi de birbirinden acı gelişmeler. Hiçbir özür Soma’da sönen onca ocağın acısını hafifletmeyecek. Öte yanda genç neslin, 10. Yıl Marşı’nı neredeyse unutmaya başlaması ise farklı bir üzüntü nedeni.
Bu yıl 19 Mayıs hafta sonunu da kapsayan kısa bir tatile dönüştü. Günlük çalışma temposu artık öylesine yoğun ki, en küçük nefes payı değerlendiriliyor. Çoğunluk bir yerlere gitmiş olmalı. Zira trafik akıcı, kaldırımlar ise rahat yürünür durumdaydı.
***
Gün geçmiyor ki, yeni bir jargon yayılmaya başlamasın. Doğru veya yanlış çoğunluğun diline yapışıyor. İşte bir örnek:
Döl, ne demek anne?
Yatak oğlum.
Nasıl yani, yattığımız yatak gibi mi?
Yok çocuğum bu biraz farklı.
.............
***
Kualo es ‘döl’ ija?*
Sperm mama sperm.
A, ya es normal.
.............
***
Cumartesi sabahı sinagogdaydım. Eyal Ovadya’nın ‘Bar-Mitzva’ törenine katıldım. Eyal’in Şalom teyzeleri için biraz farklıydı onu izlemek. Zira çoğumuzun masasında, minicikken ziyaretimize gelen bebeklerle çektirdiğimiz resimler durur. Eyal de onlardan biri. Hatta geldiklerinde ellerine gazeteyi tutuşturur, ‘kokusunu alan mutlaka buraya döner’ diye takılırız. O minik, kokusunu içimize çektiğimiz bebek, şimdi koca bir erkek olmuş. Sevinmemek, heyecanlanmamak mümkün mü?
Tören bitiminde, şehirdeki tüm sinagoglarda olduğu gibi, Neve Şalom’da da Soma’da hayatlarını yitiren ‘kardeşlerimiz’in anısına dualar okundu. O kadar insancıl bir yaklaşımdı ki. Anlayamadığım, birileri ‘kardeşlerimiz’ diye hitap ederken, kimileri neden ‘İsrail dölü’ demeyi tercih ediyor?
* Döl nedir kızım?
