Bu peraşa Simhat Tora günü okunur. Biz bu açıklamayı burada paylaşmak istedik. “Velizvulun amar semah Zevulun betseteha, veYisahar beoaleha – Zevulun için gideş dönüşlerinle sevin, Yisahar da çadırlarında sevinsin.” (Devarim 33/18)
Raşi bu konuda bir Midraş ile anlayış kapılarımızı açar. Zevulun ticaret konusunda çok başarılıdır. Bu başarısının getirisi ile de sürekli olarak Tora öğrenen ve bu konuda büyük yerlere gelen Yisahar kabilesini finanse eder. Zevulun’un ticari kazancından dolayı sevinmesi beraberinde önemli bir soru da getirir. Acaba Moşe Rabenu beraha verirken Zevulun’un geçici bir sevinçle mi sevinmesini istemiştir?
Dr. Twerski kırk yıllık psikiatri deneyimlerinde birçok zengin insanla karşılaştığını ve gerçekten paranın gerçek mutluluk için birinci sırada gelen etken olmadığını saptadığını söyler. Aksine bu kadar zengin ve sorunlu insanla karşılaştıktan sonra Şlomo Ameleh’in Kohelet’te söylediklerinin ebedi anlam taşıdığını da kaydeder. Şlomo Ameleh Kohelet 2/10-11’de şöyle der: “Gözümün dilediği hiçbir şeyi kendimden esirgemedim. Gönlümü hiçbir zevkten alıkoymadım. Yaptığım her işten gönlüm zevk aldı. Bütün emeğimin ödülü de bu oldu. Yaptığım bütün işlere çektiğim bütün emeklere bakınca gördüm ki hepsi boş ve rüzgârı kovalamaya çalışmakmış. Güneşin altında hiçbir kazanç yokmuş.” Rabi Twerski devam eder. “Ok hızıyla zevkin peşinden koşmak sadece hayal kırıklığı getirir.” Yine Kohelet’te görebileceğimiz iki cümle fikirlerimizi daha da sağlamlaştırır: Kohelet 5/9: “Parayı seven paraya doymaz. Zenginliği seven kazancıyla yetinmez. Bu da boştur.” Yine Kohelet 5/11: Az yesin çok yesin işçi rahat uyur. Ama zenginin malı zengini uyutmaz.” Çünkü zenginin doyum hali o kadar geçicidir ki onu uyutmaya bile yetmez.
Rabi Twerski aynı zamanda annesinden öğrendiği bir öyküyü de bizlerle paylaşır. Adamın biri bir istekte bulunur. Bu istek hiç boşalmayacak ve her zaman içinde bir dolar bulunacak bir kutudur. Adam o doları harcasa hemen yenisi yerine gelecektir. Birkaç hafta sonra bu adam şehrin dışında bir yığın doların oluşturduğu bir kümede ölü olarak bulunur.
Şlomo Ameleh bizlere zenginliğin nasıl mutluluk getireceğini de öğretir. Mişle adlı eserinde şöyle der: “Servetin ve ürünün ilk meyvasıyla Tanrı’yı onurlandır. O zaman ambarların tıka basa tahılla teknelerin de yeni şarapla dolup taşar. (Mişle 3/9-10) Hele hele Tora öğrenenlere maddi destek olanlar için ise yine Mişle şöyle demektedir: “Ona sarılanlara bilgelik yaşam ağacıdır, ne mutlu ona sımsıkı tutunanlara.” (Mişle 3/18)
Zenginliğin keyif verdiği doğrudur. Fakat bu keyif, keyif verici bir ilacı kullanan kişinin duyduğu zevke benzer. Kısa bir süre için ona keyif verir. Etkisi geçince de keyif süresi de biter. Zevulun ticari başarısının gelirini Tora öğrenimine yönlendirdiği için gerçek mutluluğu yakalamıştır. Tora öğrenen kişiye yardımcı olan birinin mutluluğu ve ödülü ebedidir ve asla tükenmez.
