Üç gün kar yağdı. Çoğu yer kaldırımın önünü temizledi; o karlar da kaldırımdan caddeye doğru boy boy tümsekler oluşturdu. Karşıdan karşıya geçmek mümkün değil. Neyse ki, doğa gene imdadımıza yetişti. Yağmur hafif hafif çiselemeye başladı ve yollar açıldı. Güneş yüzünü gösterdi; sokakta yaşam normale döndü. Böylesi bir durumda insanlar daha neşeli, daha verimli olur. Oysaki evden işyerine yürüdüğüm kısa mesafede yüzler asık, başlar eğik, bulaşıcı olumsuz bir rüzgâr esiyor. Fırtına öncesi sessizlik gibi geliyor bana. Hayırlara vesile olsun.
Bütün bu kaotik tablonun içinde birden canlanıyorum. Karşı kaldırımda bir kadın öbek öbek sarı mimozalarla yavaş yavaş yürüyor. Kokusunu duyar gibi oldum. Erken baharın müjdecisi. Aslında çok erken de sayılmaz. Zira ikinci cemre de düştü. Bu sene Purim’le aynı tarihte üçüncü cemre de toprağa düşecek ve kışın soğuk günleri geride kalacak. En azından öyle bilinir. Ancak artık iklimler de değişiklik gösterdiğinden, hep birlikte görüp yaşayacağız.
***
Purim, en sevdiğim bayram. Neşeli, güzel anılarla dolu, tatlı mı tatlı. Çocukluk anılarımda, kısmen Aşkenaz olan babamı sevindirmek için yapılan Amantaşen’lerin fırından çıkarken yayılan kokusu unutulmazlarım arasındadır. Annem için ise işin en külfetli tarafı bayram gününe kadar onları uygun yerlere saklamaktı. Tabii kırmızı beyaz Purim sepetleri de vardı. Yerken ellerimizin yapış yapış olması da ayrı bir keyifti.
Bir nesil sonra çocuklarım Purim’i daha da coşkulu kutladı. Belki gelenekler biraz daha maddi bir şekle dönüştü. Küçük oğlum, ne zaman harçlıksız kalsa, ‘Purim ne zaman?’ diye sorardı. Amaç sadece Purim’i kutlamak değil, alacağı ‘mahpurim’di (bayram harçlığı). Çocuklarım da pastanelerde giderek azalan Purim sepetlerini keyifle yediler.
Bu sene Or-Yom Purim Bayramı için ister dostlarınıza ister evinize alabileceğiniz muhteşem bir Purim sepeti hazırladı. Kavram karmaşası yaşayanlar için Or-Yom’un ‘ne’ olduğu hakkında kısa bir hatırlatma yapmak istiyorum.
İYD (İhtiyarlara Yardım Derneği) pansiyonerleri ile Barınyurt’ta ikamet edenler tek çatı altında toplandılar. Halen tüm yaşlılarımız eski Barın binasında ‘Or Yom adı altında bir arada yaşıyorlar.
İçinde çeşitli masapan’ların (badem ezmesi) bulunduğu Purim kutusu ağzınızı tatlandırırken, pansiyonerler için de neşe vesilesi olacak.
Hag Purim Sameah.