Lelov şehrinden Rabi David, Devarim kitabının Moşe Rabenu’nun ölümünden önce Bene Yisrael’i uyardığı bir kitap olduğunu iddia eder. Ree peraşasının ilk cümleleri de bu uyarının bir parçasıdır. Zira Moşe burada hem berahanın hem de lanetin varlığını bizlere hatırlatmaktadır.
Küçük bir çocuk kaçan topunu almak için cadde ortasına fırladığında bunu bir kez daha yapmaması için anne ve babası onu uyarabilir veya cezalandırabilir. Buradaki amaç onu bu olayın büyük tehlikesi hakkında bilgilendirmektir. Elbette çocuk bunu küçük yaşından dolayı anlayamayacaktır ancak yaşı ilerledikçe ve akıllanmaya başladıkça bu uyarılar onda daha etkili olacaktır. Bazı durumlarda ise bu yanlış davranıştan kaçınması için çocuğa hediye bile verilebilir. Yani bu davranışta bulunmazsan bak bu hediyeyi kazanırsın gibi. Çocuk büyüyüp anlayacak yaşa gelene kadar bu tip tedbirler her zaman alınır durur.
Moşe kırk yılın sonunda belli bir yere gelmiş olan Bene Yisrael’i burada çok net bir şekilde uyarmaktadır. Onlara berahanın da lanetin de var olduğunu söylemekte, çocukları için neyi seçeceklerine buna göre karar vermelerini istemektedir. Kendi davranışlarının çocuklara örnek olacağını ve bunun sorumluluğunun da onlara ait olduğunu belirtmektedir.
Günümüzde de durum farklı değildir. Önümüzde yine iki yol vardır. Seçim özgürlüğümüz vardır. Seçimimizin ve davranışlarımızın çocuklarımıza örnek olacağını unutmadan seçimlerimizi yapmak hepimizin görevidir. Yahudilik insana seçim özgürlüğü tanır. Ancak sorumluluğu da seçim yapanın omuzlarına yükler. Gelin hep birlikte beraha yolunu seçelim…
