Umut yaşamdır; hayat da yaşamak içindir. Umut olduğu müddetçe yaşarız. Nefes aldığımız sürece de umut hep vardır. Pek çoğumuz yemeksiz, susuz, parasız, arkadaşsız ve ailesiz yaşayabilirken umutsuz yaşamanın zorluğunu biliriz. Bir şekilde hayat bunu bize tattırmıştır. Umuttur bize yol aldıran, geleceğe dönük plan program yaptırıp hayal kurduran... Mutlu olmak umudu, olmak istediğim kişi olabilmenin hayali, yarından ve gelecekten beklentilerim... Gelecek bugün başlar doğrudur. Şimdiyse aldığım nefestir. Her nefes bir an içindedir. Alır veririz... Gelir gider ve gün gelir biter. Yarınları veya geleceğin temelini hep bugünde atarız. Her gün, yarın, dün olur bilincinde yaşarız. Fakat asıl olan zaman şimdidedir. Yarını yeniden yaratmak ve sil baştan inşa etmek sürecidir...
Ben düşüncelerimi dahi seçerim. Olumsuz fikirlerin aklımı istila etmesine izin vermem. Üzücü veya acı veren düşüncelerin beni ele geçirmesine de fırsat tanımam. Ben kendini mutlu edenim. Ben kendi kendime yetenim... Ben mutlu olmayı seçip, olurum. Mutluluk benim rüyam, hayalim ve umudumdur. Ben beni mutlu eden şeylere odaklanırım. Ben beni mutlu edecek şeyleri bulmayı umut ederim. Başkasına bağlı veya bağımlı olmam. Onlar beni mutlu ediyorsa ne ala, ancak ben bunu dışarıdan bekleyen birisine dönüşmem. Ben sadece kendimden bir şeyler bekleyen biri olurum. Ben Benim ve ben beni tanımak için farklı yollar arayıp yeni benleri bulmayı umut ederim. Ben iyi, güzel ve bir adet numuneyim. Ben artık başkasını mutlu etmek için vakit ayırmam. Ben bundan sonra bir başkasına benzemek için de emek sarf etmem. Ben kendim olacağım çünkü benden başka herkesin çoktan alındığını biliyorum.
Ben yeterince zamanı kendime kızarak, acıyıp suçlayarak geçirdim. Ben kendimi yeterince aşağıladım ve vicdan azabı çektirdim. Artık bunu yapmayacağım. Tamamdır. Yetti. Hele bunu bir başkasının bana yapmasına izinler kalktı. Ben umut doluyum. Ben kendimden ümitliyim. Ben kendime güveniyor ve kendimi olduğum gibi seviyor, kabul ediyorum. Ben kendimi sevmeyince kimselerin de sevmeyeceğini öğrendim. Ben kendime iyi davranmazsam bana nelerin yapılacağını da deneyimledim. Ben benim için hazır değilsem kimseler de benim için hazır olmayacak anladım. Hayat benimdir ve benimledir. Ben olduğum müddetçe hayat vardır. O hayatı da doyasıya, sonuna kadar, dibine dek yaşamak niyetindeyim.
Sevgi ve aşkın hayatıma girmesine izin veriyor yer açıyorum. Düzenin içinde boşluk olmaz ve evrende mikron hata yoktur. Lüzumsuz kişi veya yükleri taşımaktan vazgeçiyorum. Nefret ve öfkeyi sırtımdan atıp, affediyorum. Geçmişle barışıp, olan bitenleri hafızamdan siliyorum. Bana kötü davranıp beni üzmeyi beceren insanları da kucaklıyorum. Bir gün hepsine teşekkür edeceğimi biliyorum çünkü bugün olduğum yeri onlara borçluyum. Onlar sayesinde buradayım, onlar yüzünden değil... Onlar olmasa, olan bitenler olması gerektiği gibi gerçekleşmese, ben de burada olmazdım elbet. Bugün umutlu ve mutluyum. Kendimi sürekli umutla besleyeceğim konusunda bile umut doluyum. Bugünün güzel olacağı umudu gibi yarınların daha da güzel olacağının umudunu taşıyorum. Beden, zihin ve ruhum umutla dolu. Bunlar için kendime teşekkür edeceğim. Gün gelecek, başkaları dediklerim de, bana gelip yaptıklarım, söylediklerim ve düşündüklerim için teşekkür edecekler. Ben de onların hayatlarının bir parçası, belki de umutları olduğum için bunu yapacaklar. Belki de ben benim diye ve hayatlarına bir şeyler kattığım için gerçekleşecektir. Umut benimdir ve ben izin vermedikçe kimse onu elimden alamaz. Umut aynı zamanda benim. Ben umudun kendisiyim.
