"Lama nigara levilti akriv et korban Ad… bemoado betoh bene Yisrael vayomer aleem Moşe imdu veeşmea ma yetsave Ad.. lahem – Neden zamanında Tanrı’nın korbanını getirmeyerek küçük düşüyoruz. Moşe onlara durun ve Tanrı’nın ne emrettiğini dinleyeceğim dedi.” (Bamidbar 9/ 7 – 8)
Tora yukarıdaki pasukta Pesah korbanını ölü ile temas etme durumundan dolayı getiremeyen kişilerin serzenişini ve Moşe’nin onlara olan cevabını yukarıdaki gibi vermektedir. Raşi bu durumda kendini güvende hisseden ve yanıt almak için doğrudan Tanrı’ya dönen kişi ne şanslıdır açıklamasını getirir. Şinuv şehrinden Rabi Yehezkel bu peraşadaki bir çelişkiye dikkat çeker. Moşe peraşanın sonunda “en alçakgönüllü insan” şeklinde tanımlanmaktadır. Ancak burada doğrudan Tanrı ile konuşabilmesinin mümkün olduğunu dile getirmektedir. Alçakgönüllü bir insanın bunu söyleyerek mağrur bir görüntü vermesini nasıl açıklamak mümkündür?
Rabi Yehezkel bunun yanıtını vermeden Tanrı’nın her zaman dualarımızı işittiğini ama her zaman isteklerimizi yerine getirmediğini öğretir. Rabi bizleri yemek öncesi şeker isteyen çocuklara benzetir. Tanrı bizim bilemediğimizi veya anlayamadığımızı bilendir. Bazen en ateşli veya hararetli isteğimiz bizim için iyi olmadığından doğrudan kabul görmeyebilir. Ancak Tanrısal yardım için ettiğimiz dualar geri çevrilmeyecektir.
Ramban tarafından oğluna yazılmış olan mektup “İgeret Aramban” olarak bilinir. Mektubunun sonunda bilge, oğluna bu mektubu haftada bir kez okumasını önermektedir. Daha sonra da oldukça iddialı bir söz ile bu mektubu okuyan kişinin okuduğu günde dileklerinin kabul gördüğünü söyler. Ancak tecrübeler bu sözün çok da geçerli olmadığını söylemektedir. Mektubun okunduğu günde birçok kişinin istekleri kabul görmemektedir.
Aslında Ramban söylediklerinde haklıdır. Bu mektubun yazılma nedeni oğluna iyi davranışlar aşılamaktır. Kişi mektubu okuduğunda bu iyi davranışlarını içinde hisseder ve her zaman Tanrısal yardım için dilekte bulunursa isteği geri çevrilmeyecektir.
Moşe karşısında Tanrı’ya korban getiremedikleri için kalpleri kırık bir insan topluluğu görmektedir. Onlar Pesah korbanını getirme şansını yitirmişlerdir. Amaçları sadece Tanrı’ya ibadet olan bir topluluk karşısında Moşe sessiz kalamamıştır. Orada durup görmelerini istediği şey Tanrı’nın Kendisinden yardım isteyen topluluğa nasıl yardım edeceğinin görülmesidir. Moşe kesinlikle mağrur değildir. Amacı Tanrı için bir şey isteyenlerin dualarının kabul edileceğinin gösterilmesidir.
Rabi Dr. Twerski her zaman dualarımızın dinlendiğini ancak her zaman kabul görmediğini yineler. Yapmamız gerekenin ise Tanrısal yardımı istemeye devam ederek davranışlarımızı düzene sokmamız olduğunu belirtir. Bu dualarımızın kabulü için bir anahtar olacaktır.
