Un Judyo en Ramallah

Dora NİYEGO Judeo-Espanyol
11 Kasım 2020 Çarşamba

Una memorya de Dan Eisenblott

Viernes la noche, en salyendo de la Sinagoga, Dan se aserko de un mansevo bruno kon un sako en el ombro. "Deve de ser un Sefaradi o puede ser un Marokano" penso Dan.

"Shabat Shalom, yo me yamo Dan Eisenblott. Keres vinir komer kon mozotros?"

La kara del mansevo se le izo blanka: "Kon grande plazer".

Endjuntos se fueron a la kaza de Dan. En komyendo el mansevo tomo el livro de kantikas de Shabat i disho, "Esto bushkando una kantika. Komo era el nombre, no me esto akodrando. Parese ke era una koza komo "Dodi..."

"Leha Dodi" le respondyo Dan i empesaron a kantarla.

Despues ke eskaparon "Agora kuala kantika keres?" le demando Dan.

"Demuevo la mizma, si puede ser".

En komyendo la gayina "No keres kantar otra kantika?" le demando Dan.

La kara del mansevo se le izo blanka.

"Prefero kantar la mezma".

A la fin Dan se enfansyo i le disho, "Kantaremos otra koza, les va pareser a los vizinos ke me se fuyo el meoyo".

No uvo remedyo! La mezma kantika se kanto ocho o mueve vezes.

Despues de komer, "De ande sos?" le demando Dan.

"Ramallah" respondyo el mansevo kon una boz basha.

"Ah, si, Ramallah, una sivdad en Israel. Un primo miyo bive aya. Ephraim Warner. Lo konoses? Bive en Rehov Hertzel".

"No ay judyos en Ramallah" respondyo el mansevo.

Dan se estuvo kayado. "Noche de Shabat kon un Arabo! No es posivle!" "Ekskuzame enduna me enkanti. No te demandi tu alkunya?"

"Mahmud Ibn-Esh-Sharif" respondyo el mansevo kon una boz averguensoza.

Vyendo ke otrun poko Dan se iva ezmayar, el mansevo empeso a kontar: "Yo nasi i me engrandesi en Ramallah. Pensi, deke no los keremos bien a los judyos? Muestra ley dize "No vas a apartar dingunos". Esto se lo dishe a mi padre. En lugar de responderme, me echo de kaza. I yo me desidi de fuyirme akeya noche. Apareji el sako, antes de salir mi madre me apanyo: "Ande pensas irte?". "Me vo azer judyo i vo ir a bivir kon eyos" le respondi. "No tienes menester de azerte djudyo" me disho mi madre. ‘'Tu ya sos judyo, yo so judiya. En el judaizmo la kreatura toma la ley de la madre". Akeya noche no iva pueder rezistir otrun shok. "Puede ser ke es por esto ke siempre tuve una sempatiya por los judyos" pensi de mi para mi. "Ize un grande yerro de kazarme kon tu padre’’. Se fue aryento i me trusho unos papeles para provarme ke es judiya. Entre los papeles aviya una fotografiya de un vyejo. Mi madre me disho ke es uno de mis ansestros. Me disho de guadrarla bueno.

El mansevo se estuvo kayado unos kuantos puntos. Despues, alevanto la kavesa kon lagrimas en los ojos: "Agora esto bushkando ande apartengo yo".

"Puedo ver esta foto?" le demando Dan.

Detras de la foto estava eskrito el nombre del vyejo, "Shlomo Alkabetz". Dan no teniya mas dingun dubyo. Esta era la foto de Rabbi Shlomo Alkabetz, un grande Rabbi.

"Mahmud" le disho Dan, "Tu ansestro era un ombre de grande valor. Eskrivyo esta kantika ke se kanta kada Shabat en la Sinagoga, Leha Dodi".

Esta vez era el torno de Mahmud de kedarse kayado de emosyon.

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün