Dori Grayf
New York Merkez Sinagogu, 1839 ve 1846 yıllarında, Almanca konuşan göçmenler tarafından Shaar Hashomayim ve Ahavath Chesed cemaatlerinin kurulmasıyla, Manhattan'ın Aşağı Doğu Yakasında küçük bir sinagog olarak doğdu.
1870 yılına gelindiğinde, Ahavath Chesed'in cemaati zenginleşti, büyüdü ve 55. Cadde'deki Lexington Bulvarına taşındı.
Şaşırtıcı bir cesaret ve vizyonla, cemaatin 140 ailesi, 1400'den fazla kişinin oturabileceği sinagogu tasarlamak için New York'un önde gelen Yahudi mimarı Henry Fernbach'ı görevlendirdi. Haham Adolph Heubsch, 1872'de binayı, "Ancak özgür bir ortamda mümkün olan yüksek gelişme derecesinin kanıtı bir ibadethane" olarak tanımladı.
1898'de Shaar Hashomayim Cemaati, Ahavath Chesed ile birleşti ve bina 1917'de Merkez Sinagog olarak tanındı.
1966'da New York Şehri Simgesel Yapısı, 1975'te Ulusal Tarihi Dönüm Noktası olarak belirlenen Merkez Sinagog, New York’ta sürekli kullanımda olan en eski sinagog ve ülkenin önde gelen Reform cemaatlerinden birinin merkezidir.
Günümüzde sinagogun her geçen gün gelişen topluluğu 2.600 üye aileden oluşuyor.
