El 31 de enero alhad la tadre a la ora 18:00, vimos un filmo dokumental en el zoom, organizado por el Muzeo de 500 anyos de los djudyos de Turkiya. "La istoria de Bella". dirijido por Banu Yalkut Breddermann, la muzika por Renan Koen i la promosyon del filmo por Eytan İpeker.
El sujeto del dokumental era Bella Eskenazi, una mujer korajoza i muy diferente de otras mujeres, amiga serkana de Sabahattin Ali, amiga de la famiya de Aşık Veysel, profesora de fransez, inglez i alman del institu del kazal Hasanoğlan.
Una vida byen larga empesando de Estanbol i munchos otros lugares asta Barselona. Bella fue kazada kon Moiz i tuvo una ija, Karen.
Veramente me empresyono muy muncho la memorya de Bella, en kontando su vida kon todos los detalyos sin olvidarse nada, los nombres de todos los ke konto mezmo la kolor de la puerta de su kaza ande nasyo.
El dokumental fue preparado kon la inspirasyon del poema de Orhan Veli Kanık ke era namorado de eya ma para eya Orhan Veli syempre fue solo un amigo ke estavan dakordo en todas las ideas ke pensavan. La poesiya "Anlatamıyorum" "No puedo kontar" fue eskrita para Bella porke nunka le pudo konfesar el amor ke teniya.
ANLATAMIYORUM
Ağlasam sesimi duyar mısınız
Mısralarımda
Dokunabilir misininiz
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum
NO PUEDO KONTAR
En las linyas de mi poezia
Si yoro me oyes la boz?
Me tokas las lagrimas kon tus manos?
No saviya ke tus kantikas
Eran tan ermozas
Ke tus palavras eran insufisiente
Antes ke kayera en esta ansya
Ya se ke ay un lugar
Ande es posivle de dizir todo
Ya esto bastante serka, lo siento.
