“Çoğu zaman, kendimizi günlük zorluklara o kadar kaptırırız ki, her şeyden önce neden burada olduğumuzu ve yaratılma amacımızı gerçekleştirip gerçekleştirmediğimizi düşünmek için zaman ayırmadığımızı fark bile etmeyiz. Günlük hayatın koşuşturması ve baskısı içinde genellikle büyük, daha büyük resmi gözden kaçırırız. Roş Aşana, geri adım atma ve kaybettiğimiz görüşümüzü yeniden kazanma zamanıdır. Ve bunu da şofarın çağrısı ile gerçekleştiririz.” (R.Dr. Warren Goldstein)
Bu yıl Roş Aşana 26 Eylül Pazartesi ve 27 Eylül Salı günleri kutlanıyor.
Güney Afrika Ortodoks Sinagogları Birliği Başhahamı R.Dr. Warren Goldstein, Roş Aşana’nın bir yargı ve iç gözlem günü olmakla beraber, aynı zamanda çok neşeli bir bayram olduğunu, bunun sebebinin ise Roş Aşana’nın, henüz ana rahmindeyken edinmiş olduğumuz ‘yaşamın gerçeğini görme gücünü’ yeniden yakaladığımız bir zaman olmasını şöyle açıklıyor:
“Mişna’ya göre (Nida 30b) bir bebek annesinin rahmindeyken dünyanın bir ucundan diğer ucuna kadar görebilir. Açıkçası, bu gerçeğin fiziksel düzeyde anlaşılması pek mümkün gözükmüyor. Bilgelerimizin bize bu etkili tanımlama yoluyla ilettikleri aslında görme gücünün insan büyüklüğünün en önemli yönlerinden biri olduğudur.
Görme gücü, yaşamın nihai amacını kavramak için gereken entelektüel açıklık, netliktir; mevcut koşullarımızı aşmak için gereken duygusal güç, hemen önümüzde olanın ötesini görmek ve büyük resmi yani neden bu dünyada, neden burada olduğumuzun tam perspektifini anlamak için, hayatın zorluklarının üstesinden gelmek için bize gereken manevi ilhamdır. Çoğu zaman, kendimizi günlük zorluklara o kadar kaptırırız ki, her şeyden önce neden burada olduğumuzu ve yaratılma amacımızı gerçekleştirip gerçekleştirmediğimizi düşünmek için zaman ayırmadığımızı fark bile etmeyiz. Günlük hayatın koşuşturması ve baskısı içinde genellikle büyük, daha büyük resmi gözden kaçırırız. Roş Aşana, geri adım atma ve kaybettiğimiz görüşümüzü yeniden kazanma zamanıdır. Ve bunu da şofarın çağrısı ile gerçekleştiririz.
Rambam, şofarın mesajının ‘uyuyanları uyandırmak’ olduğunu yazar. Uyuma benzetmesinin derinliği dikkat çekicidir. Uykumuzda gördüğümüz rüyalar o anda çok gerçek gibi görünse de uyandığımız anda bunların sadece birer yanılsama olduğunu anlarız. Aynı şekilde, çoğu zaman hayatı ruhsal bir uykuda yaşıyoruz. Maddi mülkler biriktirmeyi ve kendimizi büyük ölçüde şımartmayı hayal eder ve daha yüksek bir amacı unuturuz. Şofar, o yüksek amaca uyanmamız için Tanrı’dan bir çağrıdır; her şeyden önce neden bu dünyada olduğumuzu hatırlamak, görüşümüzü yeniden kazanmak, günlük karmaşalarımızı aşmak ve aslında en önemli olana dönmek için bir çağrı. Ruhlarımızın, Tanrı'nın bizi neden yarattığı gerçeğine (iyi işlerle dolu bir yaşam sürmeye ve bunu yaparken de dünyayı daha iyi bir yer haline getirmeye) dönmesine yönelik bir çağrı.
Tövbe ve yargı günü olan Roş Aşana'nın dünyanın yaratılış yıldönümünde gerçekleşmesi önemlidir. Günün bu iki yönü arasında derin bir bağlantı vardır. Tanrı’nın dünyayı yaratmış olduğu gerçeği, yaşamın yüksek, ilahi bir amacı olduğu anlamına gelir. Tora'nın dünya görüşünün kalbinde ve ruhunda, Tanrı’nın her birimizi bu dünyada benzersiz bir görevi yerine getirmek, O'nun emirlerini yerine getirmek ve bu şekilde hayatı yüksek bir spiritüel seviyede yaşamak için yarattığı fikri vardır.
İnsanlar hayatın amacını çok kolay unutabilir ve önemsiz konuların aşırı derecede önem kazandığı ve önemli değerlerin unutulduğu bir rüyada olma haline geçebilirler. Şofar, asıl amacı açıklığa kavuşturmak için yaptığı basit çağrıyla, dünyayı ruhsal bir uyku halindeyken gördüğümüz gibi değil, olduğu gibi görmemiz için bizi uyandırır. Tanrı, bizi uyandırmak ve kim olduğumuz ve neden burada olduğumuzla yeniden bağlantı kurabilmemiz için bize olağanüstü bir hediye olan Roş Aşana’yı verdi. Bu benzersiz hediye, bizim ruhumuzla ve en derin ilahi amacımızla yeniden bağlantı kurmamıza yardımcı olarak içimizi canlandıran, yenileyen, dinçleştiren ve kuvvetlendiren bir neşeyle doldurur.
Bu nedenle Roş Aşana bir yargılama ve iç gözlem günü olmakla birlikte aynı zamanda bir bayram olarak kutlanır. Bu, misyonumuzu bilmenin, amacımızın farkındalığının, yenilenmenin ve ana karnında mükemmel bir şekilde gördüğümüz ve bilinç sınırlarımızı aşan vizyonu yeniden yakalamanın derin sevincini kutladığımız bir gündür.”
