•“Son olarak her gördüğümüz sakallıyı babamız sanmamamız görüşündeyim. Netanyahu, M.I.T.´de mimarlık yükseköğrenimi üzerine işletme masteri yapmış ve peşine de doktorasını siyasal bilimler alanında eşzamanlı vermiş. İlk Körfez Savaşı (1991) sırasında Dışişleri Bakan Yardımcısı olan Netanyahu´nun İsrail´in bir bakıma uluslararası sözcüsü gibi başarılı bir performans ortaya koyduğu zihinlerde. İngilizce´ye hâkimiyetinin izahtan vareste olması bir yana, Netanyahu bir halkla ilişkiler uzmanı ve ülkesinin New York´ta BM Daimi Temsilciliği´ni (1984-88) de yapmış. Gençlerle doğrudan ilişki kurabilmesine olanak tanıyan keskin bir mizah anlayışı da var.” AYDIN SELCEN – www.medyascope.tv
Bu Haftanın “Takılanlar”ı
"Geçtiğimiz yılki seçimler sonucunda kurulan Bennett-Lapid koalisyonunun varlığını sürdürememesi ve bunun getirdiği hayal kırıklığı, bu sürede Netanyahu’nun da yolsuzluk davaları ile siyaset dışına çıkarılmamış olması ve hem partisi Likud’un hem de ultra-Ortodoks ve aşırı sağcı ortaklarının neredeyse tüm konularda koalisyon karşıtı tutumlarını sürdürebilmiş olmaları beşinci seçimler öncesi güçlü, inançlı bir Netanyahu karşıtı kampanyanın oluşmasını engellemişti. Netanyahu’nun iktidara dönüşü kuşkusuz bir sürpriz yaratmıyor. İsrail siyaseti açısından bir kırılma da yaratmıyor. Ancak Netanyahu’nun sağcıları birleştirme, sağ oyları mobilize ederek gücünü artırma siyaseti, İsrail siyaseti açısından meşruiyet sorunu yaşayan aktörleri de iktidar mücadelesinin aktif bir tarafı haline getirdi. __Dindar Siyonizm Partisi (HaTsiyonut HaDatit) listesinde yer alan başta Itamar Ben Gvir olmak üzere ırkçı Yahudi Gücü (Otzma Yehudit) adayları ya da anti-LGBT ajandalı Noam Partisi lideri Avi Maoz’uz da meclise girmesi ve dahası kabinede çeşitli rol alma ihtimalleri daha seçimler sürecinde yüksek sesle dile getirilmeye başlanan endişelerdi. Bugünlerde İsrail’de siyasi gündemin ana parçalarından biri de siyasal açıdan pek çok hassas konuda son derece talepkar olduklarını her fırsatta ortaya koyan aşırı sağcıların kurulacak hükümette yer almalarının getireceği riskler oluşturmaktadır. Dolayısıyla koalisyon kurulana kadar aslında İsrail hükümetinin kompozisyonunu bilemeyeceğiz." – Selin Nasi
’İlk olarak ne Türkiye'nin ne İsrail’in normalleşme sürecini hükümet değişimleri veya seçim sonuçlarına endeksleme gibi bir motivasyonu yok. Netanyahu karşıtı koalisyonun Savunma Bakanı olan Benny Gantz’ın yakın zamanda, seçimlere gidilirken ve üstelik Netanyahu’nun güçlü bir şekilde geri dönme ihtimali belirmişken, Türkiye ziyareti bunu bir ölçüde yansıtıyor. İkinci olarak İsrail’in Ortadoğu’da İran merkezli bir tehdit tanımlaması (nükleer programı, Suriye ve diğer ülkelerde etkisini artırması ve Hamas, Hizbullah gibi örgütlerle ilişkisi, vs.) bölgesel ilişkilerini de etkiliyor. Netanyahu ve Trump dönemlerinde gerçekleşen Körfez ülkeleriyle normalleşme sürecini bu noktada tekrar hatırlamakta yarar var. Bu normalleşmelerin Netanyahu döneminde başlamış olması İsrail’in bölgesel güvenlik yaklaşımlarının hükümetlerden belirli ölçüde bağımsız olduğunu gösteriyor. Üçüncü olarak, ne normalleşme sürecinde ne de seçim kampanyasında Netanyahu güçlü bir şekilde Türkiye karşıtı bir söylem içerisine girmedi, ki bunu yapmanın da bir rasyonalitesi olmazdı. Türkiye açısından da benzer bir durum söz konusu. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın açıklamalarında da İsrail’deki hükümet değişikliğinin normalleşme adımlarına doğrudan bir olumsuz etkisinin beklenmediğini görüyoruz. Normalleşme süreci, Türkiye’nin değişen bölge algısı ve politikalarıyla uyumlu olarak Türkiye’nin girişimiyle başlatılmıştı. Dolayısıyla Türkiye tarafından da köklü bir değişim beklemek için bir sebep yok. Normalleşme sürecinin hızında birtakım değişiklikler olabilir elbette, ama durması için daha ciddi krizler olması gerekir.‘’ – Ferit Belder
Hal böyleyken İsrail seçim sonuçlarını salt Netanyahu karşıtı cephenin başarısızlığıyla açıklayamayız. Ama elde edilen büyük bir fırsatın heba edildiğini söyleyebiliriz.
Bu elini ayağını bir araya getirememe durumunu İsrail’in İşçi Partisi politikacılarından Haim Ramon, “Bir balinanın kıyıya vura vura intihar etmesine” benzetiyor: “Yön duygusunu yitirmiş bir balina gibi” diyor Ramon: “Değişim Cephesi intihar etti.”
İsrail’in 1 Kasım seçimlerinden çıkarılacak ders çok:
1. “Yeter ki gitsin” yetmiyor. Altını ortak vizyon/hareketle doldurmak ve ittifak içi rekabet/çatlaklardan uzak durmak gerekiyor.
2. Yanlışa yer yok. İsrail gibi kutuplaşmış toplumlarda bloklaşma bir “zero sum game/ya hep ya hiç oyuna” dönüşüyor. Kaybettiğinizde misliyle radikal bir tabloyla karşılaşabiliyorsunuz. Haaretz’in başlığı ile özetlemek gerekirse; İsrail misal “şimdi sağcı, dini, otoriter bir devrime doğru ilerliyor.”
https://www.cumhuriyet.com.tr/yazarlar/nilgun-cerrahoglu/israil-dersleri-2000027
Önümüzdeki kritik soru şudur: Netanyahu, beklendiği gibi yeni koalisyon hükümetini kurmayı başarırsa, Türkiye ile yürümekte olan açılım politikasını kendisinden önceki hükümetin bıraktığı yerden aynen alıp sürdürecek midir? Yoksa Erdoğan ile geçmişte yaşadığı gerilimli ilişkinin izleri üzerinden mi hareket edecektir?
Bu soruya yanıt ararken, yakınlaşmanın hem Türkiye hem de İsrail açısından baskın siyasi ve ekonomik çıkarların, güvenlik mülahazalarının, bölgedeki jeopolitik realitelerin de bir sonucu olduğunu göz önünde bulundurmamız gerekir.
Önceki hükümet, Türkiye ile yakın işbirliğinin İsrail’in yüksek çıkarlarına katkı sağlayacağı değerlendirmesini yaparak normalleşmeyi başlatmıştır. Türkiye de aynı bakışla hareket etmektedir.
Netanyahu'nun kuracağını tahmin ettiğimiz hükümette Netanyahu aslında bütün ipleri elinde tutuyor. Çünkü o koalisyonda bir önceki hükümetten kimse olmayacak. Dolayısıyla, ona baskı yapacak, onu taviz vermeye zorlayacak bir isim yok.
Mesela, daha önceleri hep "dönüşümlü başbakanlık yapalım" diye bir yaklaşım vardı. Ya da bunun gibi isteklerde bulunuluyordu.
Şu an bu, Netanyahu'nun isteyebileceği en iyi koalisyon görüntüsü veriyor. Herkes sağda. Zaten İsrail'deki sıkıntı şu an vaatler. İç ve dış siyasette ne olacağı konuşulmadı. İki devletli çözüm süreci olup olmayacağı ya da ne yapılacağı fazla konuşulmadı.
Burada asıl bir kutuplaşma var; o da şu: Bir blok Netanyahu'yu istemiyor, bir blok Netanyahu'yu istiyor. Netanyahu'yu istemeyenlerin - mesela geçen hükümetin - herhangi bir politika ya da görüşte ortak bir yanları yoktu. Tek ortak noktaları Netanyahu'nun başbakan olmasını istememeleriydi.
Diğer partilerin ne kadar etki edeceklerini bilemem. Ama Netanyahu'yu bildiğim ve tanıdığım kadarıyla bu durum, İsrail-Türkiye normalleşmesini etkilemeyecektir.
Cumhurbaşkanı Erdoğan ile Benjamin Netanyahu'nun birbirlerinden hazzetmediklerini biliyoruz. Fakat şöyle bir durum var: Cumhurbaşkanı Erdoğan, kendisine Devlet Başkanı Herzog'u muhatap aldı. Mart ayındaki görüşmeler de ikisinin Ankara'da bir araya gelmesiyle başladı.
İsrail'de önemli olan başbakandır; bizim eski sistemde olduğu gibi cumhurbaşkanının o kadar bir rolü yoktur. Fakat Herzog farklı bir isim. Dış politikada çok aktif ve bu konuda da başarılı. Dolayısıyla, Herzog'u önceki devlet başkanları gibi düşünmemek lazım.
Bu nedenle bir sıkıntı olduğu durumda Herzog kanalıyla bu görüşmeler devam edecektir gibi düşünüyorum.
Kesintisiz dört dönemlik Netanyahu iktidarlarının ardından İsrail solunun ve merkez siyasetinin kendi tabanlarını kısa dönemlik de olsa hareketlendirdiğini söyleyebiliriz. İsrail vatandaşı Filistinlilerin İsrail solunda en parlak dönemlerini yaşadığı, Ayman Avde liderliğindeki Ra’am, Ta’al ve Balad partilerinin mecliste üçüncü en büyük parti konumuna yükseldiği, Gideon Sa’ar gibi Netanyahu’nun uzun yıllardır yol arkadaşlığını yapmış bir ismin Likud’dan koptuğu, Liberman, Bennet ve Şeket gibi şahin sağ siyasi figürlerin kendilerini daha çok merkeze çektiği ve hatta Netanyahu ile başarısız bir koalisyon kuran Genelkurmay Eski Başkanı Benny Gantz’ı oy oranlarında cezalandırıldığı 2020-2021 İsrail siyasal hayatı benzersiz bir atmosfere sahipti.
Fakat, bu sadece Netanyahu karşıtı bloku etkileyen bir süreç olmadı. Bilhassa İsrail solunun ve merkez çizginin iç politik krizlerdeki yenilenmeden öte, eskiyi tekrar eden çıkar odaklı çatışmaları, 2021-2022 döneminde belki de ilerleyen yıllarda İsrail toplumundaki kırılmaları daha da körükleyecek politik figürlerin ortaya çıkmasına sebep oldu. Burada Birleşik Arap Listesi'nin dağılmasına da bir parantez açmakta fayda var. Balad’ın Mansur Abbas liderliğinde 36. Hükümette yer aldığını ve Ayman Avde’nin sadece İsrail vatandaşı Filistinliler için değil aynı zamanda İşçi Partisi ve Meretz’den umudu kalmamış Yahudi sol seçmen için de bir seçenek olarak görüldüğünü belirtmemiz gerekir. Ne var ki, eksileri gündelik artılarından fazla olan bu hesap Birleşik Arap Listesi'ni bölerek muhalif İsrail vatandaşı Filistinlilerin sandığa gitme eğiliminde de ciddi bir sarsıntıya sebep olmuştur.
Likud, Şas ve Birleşik Tevrat Yahudiliğinin seçim öncesi anketleri ve seçim sonrası sandık anketi neticesinde üç parti ile (Likud için 30-32) 47-49 vekil çıkartması öngörülürken Bezalel Smotrich liderliğindeki Dindar Siyonist Parti ve Itamar Ben-Gvir liderliğindeki Yahudi Gücü partilerinin oluşturduğu aşırıcı-ırkçı bloğun ise 14-15 vekil çıkartması öngörülmektedir. Daha iki yıl önce Netanyahu şemsiyesi altında olmadan yüzde 3,25’lik seçim barajını dahi aşamayan ve aşması halinde İsrail kamuoyunun büyük bir bölümünün siyasal ve toplumsal görüşleri sebebiyle tasvip etmeyeceklerini belirttiği bu ırkçı blok bugün Knesset’te üçüncü en büyük güç olmaya aday konumdadır. Bu ırkçı blok ise kurulması muhtemel Netanyahu hükümetinin ikinci en büyük bileşeni olacağa benziyor. Böylelikle iç politikada şahin bir tutumun sadece el altından eylemde değil söylemsel olarak da en üst perdeden dillendirileceği aşikardır. Bu durum ise elbette sadece İsrail iç politikasını değil aynı zamanda güvenli normalleşme süreçleri izleyen dış politik tutumları da derinden sarsacaktır.
Halihazırda kesinleşmiş seçim sonuçları sınır kapılarında ve orduda kullanılan oylarının da dahil edilmesiyle açıklanacak olsa da Netanyahu cephesinde şimdilik yüzlerin güldüğünü söyleyebiliriz.
Türkiye’de seçim sonuçlarının sadece ekonomik gelişmelere bağlı olarak gelişeceğine inanan çok insan var.
Durum gerçekten öyle mi acaba? Ekonomik durumun çok iyi olmasının sandıktan birinci olmaya yetmediği durumlar var.
İsrail, OECD ülkeleri içerisinde en düşük ikinci enflasyon oranına sahip.
Büyüme oranı da OECD ülkeleri arasında ilk üç sırada. Buna rağmen, ekonomide bu başarıyı sağlayan hükümet sandıktan zaferle çıkamadı.
Demek ki ekonominin seçmen davranışında tek belirleyici unsur olmadığı durumlar yaşanabiliyor.
Türkiye’nin güvenlikle ilgili endişe ve hassasiyetinin en yüksek olduğu dönemde İsrail’den çıkan sonucu muhalefet partileri çok iyi okumalı.
Türkiye-İsrail ilişkilerine bakışı sorunlu Benyamin Netanhayu tekrar başbakan oluyor. Bu İsrail’deki seçimin bizi alakadar eden sonucu ama dünyadaki endişeler çok daha farklı.
Küçük endişe, bir dünya savaşına yol açması muhtemel olsa bile Netanyahu’nun İran’ın nükleer kapasitesine karşı önleyici bir askeri harekâta başlaması.
Asıl büyük endişeyse Netanyahu’nun koalisyon ortaklarının durumu ve görüşleri.
Smotrich ve Ben Givir’in, seçim vaatlerinde, İsrail Yargıtay’ına müdahaleden pasaport yasasını değiştirmeye, Savunma Bakanlığı’nı almaya kadar bir sürü radikal önerisi var.
ABD’de rahatsızlık o kadar büyük ki Beyaz Saray ve üst düzey ABD’li Yahudi figürler bakan olması halinde Ben Givir ile görüşmeyeceklerini şimdiden açıkladılar.
Diğer koalisyon ortağı Smotrich, İngiltere Yahudi cemaati çatı örgütü tarafından en sert şekilde eleştirilen bir isim.
Seçim sonuçlarının belli olmasının ardından Yahudi üstünlükçü politikaların İsrail’e ekonomik yaptırımlar getirebileceğini açıklayan bilim insanları oldu ve İsrail sandığımızdan çok daha fazla sağa gitmiş durumda.
Bu gidişattan iyi bir sonuç çıkar demek neredeyse imkânsız.
Sadece Netanyahu için değil, İsrail devletinin bölge politikalarında İran karşıtlığı her zaman ön plandadır. Bu zeminde bir değişiklik yaşanmayacaktır. İsrail’in Türkiye ile ılımlaşan, yeniden Büyükelçilerin atanması, İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog ve Dışişleri Bakanı iken Yair Lapid’in Türkiye ziyareti, seçime 5 gün kala İsrail Savunma Bakanı Benny Gantz’ın Türkiye’ye gelişi, Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu’nun İsrail ziyareti, karşılıklı düzeyde yoğun görüşme trafiği, yeni dönemde ne olabilir? 2009 Davos Krizi sonrasında, savunma ekseninde Güney Kıbrıs Rum Kesimi ve Yunanistan’la yakınlaşan, antlaşmalar imzalayan, 2022’de kadük kalan Rum Kesimi ve Yunanistan’dan İsrail doğal gazını İtalya’ya uzanan boru hattı projesi East Med’in sıkı savuncusu Netanyahu idi. 2010’da Türk vatandaşlarına uluslararası sularda İsrailli komandoların Mavi Marmara gemisinde saldırı yaptıkları operasyonun da sahibi kendisi idi. Doğu Akdeniz’de Türkiye’yi dışlayan doğalgaz forumlarında, en ön sahnede hep Netanyahu yer almıştı. İran’ın Azerbaycan ve Türkiye’ye karşı Ermenistan kartını kullanmaya çalıştığı bu günlerde, İran yanlısı Ermenistan’a İsrail’in destek vermesi, reel politiğin dışındadır. Üstelik İsrail-Azerbaycan ilişkileri, savunmadan, medikale, oradan telekomünikasyona uzanan bir altyapı ve derinliğe sahiptir. Azerbaycan’ın Tel Aviv’e Büyükelçilik açmayı planladığı bir tarihsel süreçte, Netanyahu’nun kaldığı yerden Türkiye karşıtlığını sürdürmesi, siyasetin gerçekleriyle uyuşmayacaktır. Türkiye-İsrail yakınlaşmasında, Azerbaycan’ın da önemli politik ve fikri katkıları vardır. Öte yandan, Doğu Akdeniz’de kısa vadede Türkiye’yi dışlayan anlaşma ve yakınlaşmalar göz alıcı gözükse de, Şuşa Beyannamesi ile müttefik olan Türkiye ile Azerbaycan’ı, Doğu Akdeniz’den Hazar’a uzanan bir coğrafi eksende yok saymak, sadece zaman kaybıdır. KKTC’nin Doğu Akdeniz’deki ekonomik, siyasi, turistik ve enerji hatlarındaki konumu da göz ardı edilemez.
Aslında Netanyahu için 1.5 yıl ara takvim açısından kısa gözükse de, siyasal ve ekonomik değişimler açısından baş döndürücü bir değişim yaşanmıştır. Her şeyden önce Rusya’nın Ukrayna’yı işgali, Türkiye’nin bu savaştaki yapıcı ve dengeli tutumu, Batı’daki Türkiye karşıtı tezlere karşın, 8’li koalisyonun Türkiye yaklaşımı, İsrail doğalgazının Batı piyasalarına ulaştırılması, olası bir Leviathan-Ceyhan projesinin hala masa üzerinde durması, tehdit ve fırsatları beraber dile getirmektedir. Henüz görev başında olan Lapid hükümeti de, hatta en son Türkiye’yi ziyaret eden İsrail Savunma Bakanı Gantz da, Filistin konusunda Türkiye ile ortak bir noktada olmadıklarını, ancak bu durumun diğer konularda bir engel teşkil etmeyeceğini belirtmişti. “Kompartıman siyaseti”, günümüz uluslararası ilişkilerinde, uzlaşılmayan konuları rafta bırakıp, işbirliği alanlarının genişletilmesi, diğer konularda ülkelerin kendi tutumlarını değiştirmemesi olarak özetlenebilir.
http://politikaakademisi.org/2022/11/02/israil-secim-sarmalinda-kazanan-kasa-bibi/
Seçim sonuçlarının sebeplerini ve süreci anlattıktan sonra kurulacak hükümetin bileşenlerine değinmek faydalı olacaktır. Zira sağ blokta yer alan Netanyahu'nun Likud partisi ile köktendinci Shas ve UTJ partileri ekseriyetle tanınmakla birlikte, liderliğini Bezalel Smotrich'in yaptığı Dindar Siyonist ittifakına ve dolayısıyla başında aşırı milliyetçi ve faşist Itamar Ben Gvir'in olduğu ittifakın diğer ortağı Yahudi Gücü'ne biraz daha yakından bakmak gerekmektedir.
Ben Gvir liderliğindeki Yahudi Gücü ile Dindar Siyonist partisi ile seçime ortak listeyle girmiştir. Dindar Siyonist parti de milliyetçi ve ırkçı bir parti olmakla birlikte yasaklı Kahanist partinin devamı olduğu bilinen Yahudi Gücü'ne göre daha ılımlı görülmektedir. Netanyahu özellikle Yahudi gücü partisini başbakanlıkta kalabilmek uğruna her türlü riski göze alarak bir önceki seçimde Meclise sokmuştur. Dindar Siyonist partinin başındaki Smotrich, son Netanyahu hükümetinde bakan olarak görev yapmış olsa da, Ben Gvir'in şimdiye kadar resmi bir görevi bulunmamaktadır.
Ben Gvir, İsrail'in işgal altında tuttuğu Filistin topraklarına yerleştirilen illegal Yahudi yerleşimciler arasında yetişen ve yerleşim yerlerinin devam etmesi gerektiğini hararetle savunan birisidir. Ayrıca; iki devletli çözümü reddeden, İsrail'de Araplara ve Yahudi olmayanlara yer olmadığını ve Ürdün Nehri'nden Akdeniz'e kadar tüm toprakların İsrail'e ait olduğunu ileri süren, Mescid-i Aksa'nın yıkılarak yerine Yahudi kutsal mabedinin yapılması gerektiğini söyleyen, taş atan Filistinlilere ölüm cezası verilmesi gerektiğini ve Filistinliler ile girilen çatışmalarda Filistinlileri öldüren veya yaralayan İsrail askerlerine verilen cezaların kaldırılması gerektiğini savunacak kadar gözü dönmüş biridir.
Yani Netanyahu liderliğinde kurulması beklenen yeni İsrail hükümetinde, muhtemel Ben Gvir gibi ırkçı, faşist, aşırıcı ve gözü dönmüş biri bakan olarak yer alacak ve İsrail devletini temsil edecektir.
https://www.sabah.com.tr/yazarlar/perspektif/haydar-oruc/2022/11/05/israilin-demokrasi-sinavi
Yeni sürüm Netanyahu’nun, Erdoğan’la karşılıklı kişisel husumete kaldığı yerden devam mı edeceğine yoksa Devlet Başkanı Herzog eliyle yeniden canlanan ve Gantz’ın zamanlı ziyaretiyle yüzdürülmeye çalışıldığı gözlenen ılımlı ikili ilişkilerin ne yöne evrileceğine de bakmak gerekecek. İsrail’in savaş halinin kağıt üzerinde sürdüğü Lübnan’la vardığı deniz tabanı altındaki doğalgaz zenginliğinin ortaklaşa değerlendirilmesi anlaşmasının da Türkiye’ye ilişkilere vitamin veya katalizör etkisi yapması da beklenebilir. Mısır ve Yunanistan’ın güncel diplomatik konumlanmaları da denkleme alınarak İsrail’le ilişkilerin olması gereken mecrada akması umulur.
Son olarak her gördüğümüz sakallıyı babamız sanmamamız görüşündeyim. Netanyahu, M.I.T.’de mimarlık yükseköğrenimi üzerine işletme masteri yapmış ve peşine de doktorasını siyasal bilimler alanında eşzamanlı vermiş. İlk Körfez Savaşı (1991) sırasında Dışişleri Bakan Yardımcısı olan Netanyahu’nun İsrail’in bir bakıma uluslararası sözcüsü gibi başarılı bir performans ortaya koyduğu zihinlerde. İngilizce’ye hâkimiyetinin izahtan vareste olması bir yana, Netanyahu bir halkla ilişkiler uzmanı ve ülkesinin New York’ta BM Daimi Temsilciliği’ni (1984-88) de yapmış. Gençlerle doğrudan ilişki kurabilmesine olanak tanıyan keskin bir mizah anlayışı da var.
https://medyascope.tv/2022/11/05/aydin-selcen-yazdi-op-bibinin-elini/
İsrail seçimlerinin bu ülkenin Türkiye ile ilişkilerini nasıl etkileyeceğine dair çok soru bulunmaktadır. Uzun süredir zor bir dönemden geçen ilişkilerde taraflar daha yeni bir iyileşme ortamına girmişlerdi. Nitekim, İsrail Cumhurbaşkanı Herzog’un ziyareti buzları eritti. Kısa bir süre içinde de karşılıklı büyükelçi atamaları yapıldı. Siyasi liderler ülkeler arasında işbirliğini güçlendirmenin yollarını arıyorlardı. Buna askeri alan ve İsrail doğalgazını Türkiye üzerinden Avrupa’ya sevk etmenin de dahil olduğu tahmin ediliyor. Bu arada, Türkiye de Hamas’a ev sahipliği yapmayı sonlandırdı. Muhtemelen diğer tedbirler üzerinde de çalışılmaktaydı.
Karşımızdaki soru Netanyahu hükümetinin aynı siyaseti devam ettirip ettirmeyeceğidir. Giden hükümete kıyasla Netanyahu’nun Türkiye’ye karşı daha mesafeli davranacağından endişe edilmektedir. Bu doğru olabilir, ancak kendisinin başbakan olduğu dönemde Türkiye’nin İsrail ile yeniden yakınlaşma siyasetini henüz başlatmamış olduğu da unutulmamalıdır. Görülebildiği kadar, İsrail dış ilişkilere pragmatik yaklaşmakta, dış politika yapımında da stratejik düşünmektedir. Türkiye İsrail ile ilişkilerini canlandırmak arzusu sergilediğinde, yeni İsrail hükümetinin bunu olumlu karşılaması muhtemeldir. Erdoğan hükümetiyle geçmişte yaşadığı olaylar dolayısıyla İsrail hükümeti ihtiyatı elden bırakmayabilir fakat ilişkilerin iyileşmesi varken, kötüleşmesinin tercih edilmesini beklemek için herhangi bir sebep yoktur.
https://www.dunya.com/kose-yazisi/secim-sonuclari-turkiye-ile-iliskileri-nasil-etkiler/673723
https://www.bbc.com/turkce/articles/c97j3x2w111o
https://www.youtube.com/watch?v=wa5jpp5kMF0
https://hasturktv.net/1550-2israil-secimleri-ve-yankilari-rafael-sadi/
https://www.youtube.com/watch?v=fHa9_OrccYY
🎙️KAREL VALANSİ YORUMLADI: NETANYAHU'NUN DÖNÜŞÜ İSRAİL'LE NORMALLEŞMEYİ NASIL ETKİLER?
https://www.youtube.com/watch?v=8hOolqaDbQ0
https://www.youtube.com/watch?v=KpiTvpn107o
https://www.yenisafak.com/dusunce-gunlugu/israilde-yeniden-netanyahu-donemi-3868641
https://www.muhalif.com.tr/makale/israil-secimleri-kippa-dustu-kel-gorundu-1799
Takılan tweetler
Bursa Musevi Cemaati Vakfı Başkanı Leon Elnekave'nin cenaze törenine katıldık.
Kadim geçmişi ile kültürler başkenti Bursa'mız da bulunan Musevi cemaati, ailesi ve yakınlarına baş sağlığı diliyorum.
https://twitter.com/davutgurkan/status/1588189948674543617
https://www.bursadabugun.com/haber/bursa-nin-bacanagi-leon-elnekave-hayatini-kaybetti-1557624.html
https://enbursa.com/bursadaki-yahudi-mezarligina-saldiri.html
Birüssebi Muharebesi'nin 105. yıldönümü vesilesiyle, Be'er Sheva Belediyesi'yle birlikte Şehit Osmanlı Askerleri için dikilen anıtındaki, anma merasimine iştirak ettik.
https://twitter.com/TelAvivBE/status/1587043240389361671
Paris Gare de L’Est’den. Paris garlarindan 11.000 i cocuk 70 000’den fazla Yahudi toplama kamplarina gönderildiler. Nazi kurbani vatandaslarin, savastan geri dönen politik tutsaklarin anisina bu tabelalar. Unutmamak icin..
https://twitter.com/devpinar/status/1587356495133417472
Birkac gundur Hebron(El Halil) kentinde sokak kopekleri olduruluyor. Sebebi: Filistinli belediye baskani bir radyo programinda olu sokak kopegi getirenlere kopek basina 20 sekel verecegini soylemisti. Yeni yaptigi aciklamada "saka" yaptigini aciklamis... Igrenc.
https://twitter.com/gbehiri/status/1589147798335021056
Batı Şeria’da Hebron belediye başkanı sokak köpeklerini öldürme kampanyası başlattı. Köpekleri öldürenlere para ödülü vereceğini ilan etti. Köpekler sopayla dövülerek, asılarak, arabayla ezilerek öldürüldü. Haber bu kadar
https://twitter.com/nevsinmengu/status/1588966590019952641
Ben Gvir'den hoslanmam ama:
1)Zorunda degil.Daha az onemli bir bakanlikla da isi kurtarabilir.
2)Filistinlilere ates acma yetkisi diye bir sey yok.Askerlerin ates acma yetkisi var ve evet Ben Gvir yetkileri genisletmek istiyor.Sorun su ki karar mercii o degil.
3)Tabloyu indirdi.
https://twitter.com/gbehiri/status/1588103201336827904
İsrail devletinin kurulma sürecindeki gelişmeleri konu edinen haber, başlığında Yahudi ve İngiliz kimliklerini hedef gösteriyor. Devletlerin eylemlerinin sorumluluğu İngiliz ve Yahudi kimliklerine yükleniyor. Bu yolla, İngilizlere ve Yahudilere yönelik düşmanlık körükleniyor
https://twitter.com/HrantDinkVakfi/status/1589210991488733185
Hasköydeki metruk sinagoglardan Kula sinagogu.. Uzun süre depo ve imalathane olarak kullanılmış.. Alt katı dini ilimlerin öğretildiği Fua yeşivası
#İstanbul #Kula
https://twitter.com/onderkayaistan1/status/1587293159842775040
Ağa Takılanlar Öneriyor”
https://hasturktv.net/antisemit-bir-kitap-incelemesi-elif-terzi/
https://www.bbc.com/turkce/articles/cpe4x59vqn9o
https://www.yurtgazetesi.com.tr/yazarlar/abdullah-agirkan/kurt-yahudiler-18986
https://www.haberturk.com/yazarlar/ayse-ozek-karasu/3534517-ye-nin-bipolar-bozuklugunu-yemiyorlar
https://www.turkisrael.org.il/single-post/eve-d%C3%B6n%C3%BC%C5%9F-savlanut
