Prof. Dr. Asım Kaytaz´ın ´Bir Seyahat Tutkununun Fotoğraf İzleri´ adlı fotoğraf sergisi 28 Aralık Çarşamba günü Schneidertempel´de sanatseverlerle buluşuyor. Sergi 21 Ocak´a kadar pazartesi günleri hariç her gün ziyarete açık olacak.
1996 yılında profesör unvanını alan Prof. Dr. Asım Kaytaz, fotoğraf ve fotoğrafçılıkla tanışma hikayesini şöyle anlatıyor: “Babamın fotoğraf çekmesi, çektiği fotoğraflara sert kalemler ile rötuş yapması ve hatta renkli kalemlerle boyayıp renklendirmesi ilk fotoğrafçılık anılarım arasında yer alır. Fotoğraf çekerken anı yakalaması ve o şahitliğini başkalarına aktarma çabaları beni her zaman etkilemişti. Daha sonra Robert Kolej’de ‘Audiovisual’ dersi kapsamında eğitim aldım, fotoğrafçılık kulübünde faaliyetlerde bulundum.
Tıp eğitimi, KBB BBC uzmanlığı, öğretim üyeliği dönemlerinde, yoğun çalışma ortamları nedeni ile uzun yıllar ihmal ettiğim ‘fotoğraf çekme zevki’ 2000’li yıllarda seyahatlerimin artması yanında kendime daha fazla zaman ayırabilme şansı yakalamam ile birlikte yeniden beni buldu. Başlangıçta sadece görülen yerlerin, yaşanan anların ‘tanıklığı’ ve bu ‘tanıklığın paylaşımı’ şeklinde olan çekimler zamanla bir ‘ifade’ şeklini almaya başladı. Son yıllarda benliğimde kalan tek hırsın sadece ve sadece daha iyi fotoğraf çekmek olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Katılımcı, paylaşımcı kişiliğimi çok tatmin eden bir hobi. Tıp mesleği ve öğretim üyeliği öğrenmeye, gözlemlemeye, ince araştırmaya, ince araştırmadan bütüne uzanan bir sürece dayanır. Hafıza yanında bilgiyi, beceriyi, deneyimi belgelemekte önemlidir. Yapılan cerrahi işlemler ise bir sanat niteliğindedir çoğu zaman. Böylece, en azından, fotoğrafçılık hobisinin mesleğimi tamamlayıcı bir yanı olduğunu da düşünüyorum. Benim için günlük yaşantı ve mesleğimin getirdiği sıkıntılardan arınmanın önemli bir yolu fotoğrafla uğraşmaktan geçmekte.
Her çıktığım seyahat eninde sonunda bir fotoğraf gezisine dönüşüyor; yolculuklar, toplantılardan arta kalan boş vakitler, özel geziler hep fotoğraf çekmeye yönelik oluyor. Zamanla ilginç, bakmaya değer bir görüntü ile karşılaştığımda bakışımın hep ‘nereden, nasıl, ne şekilde fotoğrafını çeker, nasıl kadrajlarım?’ şeklinde oluştuğunu fark ediyorum. Giderek gezilere ve fotoğrafçılığa daha fazla zaman ayırıyor, yaratıcılığımı sergilemek yanında ruhen dinlenebiliyorum.”
