Vendee Globe dört senede bir yapılan, mono tekne yarışlarının en gelişmişi İmoca tipi teknelerde dünyayı 70-80 günde, tek başınıza, hiç durmadan, hiçbir yardım almadan turlayıp başladıkları yere Fransa´ya geri dönmesiyle son bulan, insanın limitlerini zorlayan bir yarış. Deniz yarışlarının Everest´i olan Vendee Globe (VG) yarışı 10 Kasım´da yerel saatle 13.02´de başladı. VG, tüm yelken tutkunları için heyecan dolu bir yarış olmaya devam ediyor. Les Voiles du Prinkipo, bu heyecan dolu serüvendeki son gelişmeleri aktarıyor.
5 Aralık (25. gün) günü Louis Burton yarışa devam edemeyeceğini Cape Town'a dönüş yolunda olduğunu bildirdi. Maxime Sorel yarışı dördüncü gün bırakmıştı. Yarış ise solo 24 saat (27 Kasım Sebastian Simon - 615.33nm) rekorlarını kırarak ilerliyor. Yarışın başlangıcından Ekvator’a kadar geçen sürede liderlik Thomas Ruyant, Sam Goodchild, Nico Lunven ve Charlie Dalin arasında değişti. Ekvator’u geçtikten sonra liderliği alan Charlie Dalin bu pozisyonunu yaklaşık iki haftadır koruyor. Onu benzer rotayla Sebastian Simon izliyor. Yoann Richomme ise 2 Aralık’ta kuzeye yönelip, farklı bir stratejiyle tehlikeden kaçınarak teknesinin güvende kalabilmesinin daha önemli bir karar olduğunu gösterdi.
Sebastian Simon'un teknesinden
Filonun arkası ise Hint Okyanusuna açılmaya hazırlanıyor. Saatler süren çok çetin koşullarda ise ön sıralarda yer alan sekiz teknelik grup zaten yoğun ve güneylerine doğru derinleşen bir fırtına ile doğuya doğru ilerliyorlar. Seb ve Charlie ikilisi ise saatte 50 mile varan rüzgarla, 7 metrelik dalgalarda ilerleyerek depresyonun önüne geçmeyi başardılar; doğuya doğru ilerliyorlar.
Tekneler gruplara ayrılmış vaziyette… İlk 2, 3 ila 10. sıradakiler; üçüncü grup 11-15 ve onları takip eden son 20'lik grup. En sonda Macar Szalbo hasar tamiri için Madeira'da durmuştu; yarışı 4753 mil geriden takip ediyor. Onun önünde Çinli Singyun var. İkisinin de ilk VG deneyimi; birinci olamayacakları aşikar, ama onlar için önemli olan yarışı bitirmek. Bu amaç tüm tekneler için de geçerli. Doğru rotada kalmak veya hızı tercih etmek ile ne kadar risk almak arasındaki kararlar özellikle hata affetmeyen güney denizlerinde daha da önemli.
Bu yarışı takip ederken, kişisel hikayelere de odaklanıyorsunuz. Boris'in gerilerde kalmasının getirdiği duygusallığı, Pip Hare'nin neşesi, Clarrisse Clamer'in kıvırcık saçlarıyla mücadelesi gibi... Yarışın son durumunu kısaca özetleyelim:
Yarışta son durum
Liderler, Charlie Dalin (MACIF Santé Prévoyance) ve Sébastien Simon (Groupe Dubreuil), alçak basınç sistemi içerisinde Kerguelen Adalarının kuzeyinde bulunuyorlar ancak şu ana kadar iyi bir iş çıkararak sistemden kaçmayı başardılar, hızlı bir şekilde ön sıralardaki konumlarını korumayı sürdürüyorlar.
Biraz daha kuzeyde, farklar da genişliyor. Jérémie Beyou (Charal, 5.), Nicolas Lunven (Holcim-PRB, 6.) ile hâlâ birbirine oldukça yakın seyrediyor. Yannick Bestaven (Maître CoQ V, 9.) ise Sam Goodchild’ın (VULNERABLE, 7.) izini sürerek güneydoğuya yönelmiş durumda.
Mekanik sorunları onarma ve yolculuğu sürdürebilme yeteneği hayati öneme sahip. Dün sabit yelken donanımında hasar yaşayan Louis Burton, on saatlik çözüm arayışının ardından nihayet pes etmek zorunda kaldı. Direği baskısı altında çatlayan güverte kenarını onarmak için etkileyici bir iş çıkaran Burton ve ekibi çözüm bulmak için çok çalıştı, ancak önlerinde tüm Güney Okyanusu varken, Bureau Vallée’nin kaptanının Cape Town’a yönelmekten başka seçeneği kalmadı.
Cape Town geçişleri
Ollie Heer’in yüzü gülüyor
Ollie Heer motorunu tekrar (temiz su üretim motoru) çalıştırmanın mutluluğunu yaşıyor: "Motorla yeniden arkadaş olduk. Üzerinde biraz çalışmam gerekti. Teknik tecrübemin devreye girdiği yer burası ve şimdi bir kedi gibi mırıldıyor." Heer, ekliyor:
"Son birkaç günde istediğim ilerlemeyi başardım. Daggerboard teknelerinin grubuna geri döndüm ve birkaçını geride bıraktım. Güney Okyanusu için hazırlık yapıyordum, bu yüzden motordaki problemi fark ettim. Şu anda her şey hazır ve bunu dört gözle bekliyorum. Dün yüksek 30 knot rüzgarlar ve 4,7 metrelik dalgalar gördük, yani Güney Okyanusu'nun koşullarına uygun şekilde yelken açmaya hazırız."
Ollie Heer’in deneyimlerini paylaşırken verdiği mesaj, güvenlik ile performans arasında dikkatli bir denge kurmaya odaklanıyor:
"Geçen yılki yelken tecrübeme kıyasla daha muhafazakâr bir şekilde yelken açıyorum. Bu şekilde daha sürdürülebilir bir rota izliyorum. Burada önemli olan en hızlı olmak değil, hem kendimi hem de tekneyi iyi durumda tutarak yol almak. Hala çok uzun bir mesafe var ve bu konuda disiplinli olmak büyük avantaj."
Boris Herrmann geri döndü
Boris Herrmann hızını toparladı ve morali yükseldi, ancak tamirlerini yapmak zorundaydı:
"Bu sabah J2'daki bağlantıyı onarmak için tekneyi durdurup biraz mesafe kaybettim. Şimdi doğu-güneydoğu yönünde 20 knot hızla ilerliyorum. Herkes şu anda kuzeyli rüzgarlara hazırlanıyor. Önümüzdeki beş-altı gün boyunca fazla güçlü olmayan, neredeyse ılımlı koşullarla karşılaşacağız. Dün gece bolca dinlendim, bu iyi oldu. Bugün tekneyi düzenlemeye ve hızlı seyir için hazırlamaya odaklandım. Kabin biraz soğuk ve nemli, ama yakında güneş burayı ısıtacak."
Hint Okyanusunda Team Snef - Justine Mettraux
Her gün yeni bir şey öğrenmek
Medallia ile Güney Okyanusu’nda ilerleyen Pip Hare (16.), iyimserliğini geri kazandı:
"Dönüm noktasını geçtim. Aralıksız 14 saat boyunca sorunları düzelttim. İki eski röleden bir yenisini oluşturmayı başardım. Daha önce bir rölenin ne olduğunu bile bilmiyordum!"
Hare’in hemen arkasındaki Güney Afrika geçişi ise pek misafirperver değil. Gecenin ilk saatlerinde geçiş yapan MACSF kaptanı Isabelle Joschke (18.) deneyimlerini şu şekilde anlattı: "İlk cepheyi geçişim oldukça iyi geçti. Görünüşe göre teknemle 24 saatlik hız rekorumu kırmışım, içerisi dayanılmazdı ama gerçekten harikaydı. Zamanla yarışır gibi hissettim, çok keyifliydi."
Güney Okyanusuna geçiş yaparken kaptanlar arasında en önemli düşünce, performanstan çok ‘gerçek denizcilik’le ilerlemek. Bu zorlu koşullarda hem hız hem de güvenlik dengesi, başarı için kritik önem taşımaya devam edecek.
Açık denizlerde görüşmek üzere.
