Pekude - Sinagogdan çıktığında

Rav İzak ALALUF Köşe Yazısı
6 Mart 2019 Çarşamba

Her sene Pekude ile birlikte okunan ancak bu sene ek ay nedeniyle ayrı olan Vayakel peraşası altın buzağı günahından sonra Moşe Rabenu’nun halkı toplayarak onlara Şabat gününün kutsallığından söz etmesi ile başlar. Şabat gününün kutsallığı hakkında gerekli uyarılar yapıldıktan sonra Bene Yisrael’e Mişkan’ın inşaatına başlama emri verilir. Bu emir sonunda “vayetseu kol adat Bene Yisrael milifne Moşe – bütün Bene Yisrael Moşe’nin huzurundan ayrıldı” cümlesi yer alır.

Birçok Rabi bu cümlenin neden kullanıldığı konusunda açıklamaya ihtiyaç duyar. Burada söz edilebilecek şey Moşe’nin talimatından sonra Bene Yisrael’in Mişkan çalışmalarına başlaması şeklinde olabilirdi. Çünkü onların toplanma amacı Moşe’nin bu konudaki sözlerini işitmektir.  Hâlbuki burada toplumun Moşe’nin huzurundan ayrıldığı ifade edilmektedir.

1876 ile 1970 yılları arasında yaşayan Rabi Eliyau Lopian toplumun Moşe’nin yanından ayrılmasına rağmen hâlâ orada bulunuyormuş gibi davrandığını anlatır. Kişi bulunduğu yerin konumuna, durumuna ve ona kattıklarına göre hareket eder. Alkolü fazla kaçırmış bir kişi buna uygun olarak tutarsız bir yürüyüş sergilerken iyi bir idman yapan kişi bunun güveni ile daha kararlı adımlar atar. İşte Moşe’den Tora dinleyen, öğrenen, sorularının yanıtlarını işiten ve Moşe’nin söylediklerini kalplerine yerleştiren Bene Yisrael onun karşısında olmasa da Moşe karşılarında duruyormuş gibi huzur, güven ve mutlulukla hareket etmektedir.

Sinagogda söylenen bir Tefila’yı, bize bir şeyler katan Tora dersini tamamlayıp evlerimize gitmek üzere oradan ayrıldığımız zaman çoğunlukla aynı kişi olmayız. Orada kazandığımız deneyim ve maneviyatın hayatımızın her anına etki etmesi doğru olacaktır. Çünkü Yahudilik insanın hayatına olumlu bir şeyler kazandırdığı zaman daha anlamlıdır. Öğrenilen Tora yaşamımızı daha güzelleştirdiği, kişiliğimizi daha mükemmelleştirdiği zaman hedefine ulaşmış olacaktır. Yaşamımızda, karakterimizde gerçekleşen olumlu değişiklikler bizi hem iyi hem de Tora bilgisi olan bir insan konumuna taşıyacaktır. Dersten ve sinagogdan çıkarken kalplerimizde ve düşüncelerimizde yankılanan olumlu düşünceler Moşe’nin huzurundan ayrılan Bene Yisrael’de olduğu gibi huzur ve güven içinde olmamızı sağlayacaktır. Peraşanın sonunda kurulan Mişkan da bunu sağlar.

Yahudilik ve Tora sadece sinagogda veya dini öğrenim yerlerinde uygulanmaz. O hayatın her yerinde kendine yer bulduğu zaman anlamlı olur. Amacımız Tora öğreniminde kazandıklarımızı hayatta uygulamak ve bir yaşam tarzı geliştirmek olmalıdır. Sinagog sonrası iş de, yaşam da, yaptıklarımız da Tora’ya uygun ve yakın durmalıdır. Çünkü Yahudilik bizi daha iyi bir insan yapmayı amaçlayan bir yaşam tarzıdır.

 

 

 

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün