Tarihlerde yanılmıyorsam babam 1945 İstanbul Üniversitesi Kimya Mühendisliği Bölümü mezunuydu. 1946’da ise askerliğini ilk dönem gayrimüslim yedek subay olarak Ankara’da yaptı. Ardından iş hayatı… Yıllarını hep okuduğu branşa ilgili olarak geçirdi. En büyük hayallerinden biri, emekli olduktan sonra üniversite sınavlarına girip felsefe okumaktı. Bana göre işin zor yanı, felsefe okumak değil, o yaşta yeniden giriş sınavlarına hazırlanmaktı. Oysa eminim ki, girseydi mutlaka kazanır, dört seneyi okur ve mezun olurdu. Ne yazık ki, işler planlandığı gibi yürümüyor. Sağlık koşulları vs. derken hayali gerçekleşemedi.
↔↔↔
Ardından yıllar geçti. Eğitim sistemine birçok yenilik geldi. Bazı özel üniversiteler, yaş sınırı olmaksızın, çeşitli dallarda sertifika programları geliştirdiler. Bunların kimileri devam zorunluluğunu şart koşarken, kimileri daha kısa süreli olan sanal e-eğitim / sertifika türlerini oluşturdular.
Amacım, sözünü edeceğim iki okulun reklamını yapmak değil. Yakın çevremdeki kişilerin katıldığı ve kendilerine yeni bir pencere açıldığını vurguladıkları deneyimleri aktarmak. İlgilenenlerin daha kapsamlı bilgiye ulaşacaklarını düşünüyorum.
Maslak’taki Nışantaşı Üniversitesi ‘altmış yaş ve üzeri’ bireyler için bir sosyal sorumluluk projesi oluşturmuş. Tazelenme Üniversitesi olarak da adlandırılan benzer okullarda sınav / sözlü gibi sıkıntı alacağınız bir durum da yok. Eğitmenler öğrencilere ilk derste, altmış yaş üstü sohbetlerin genelde hastalık ve torun bakma üzerinde yoğunlaştığını ancak sağlıklı ve başarılı yaşlanmanın ömür boyu öğrenmeye dayalı olduğunu belirtiyorlar.
Altmış yaş üstü, dört yıl boyunca, seçtiğiniz dalda yeni arkadaşlar edinerek, ufkunuzu genişletmek müthiş olmalı. ‘Bonus’u sona bıraktım; okul ücretsiz.
↔↔↔
Haliç Üniversitesi bir başka ilginç seçenek. Okul, 1998’de Bizim Lösemili Çocuklar Vakfı tarafından İstanbul’da kurulmuş bir vakıf üniversitesi. Uzaktan on-line eğitim türü ile, yaş sınırı olmaksızın, daha kısa süreli, örneğin dört hafta gibi, bir ücret karşılığı, katılabileceğiniz seçkilere sahip.
Program seçenekleri akla hayale gelmeyecek kadar çeşitli. Haberleşme teknolojileri, proje yönetimi, insan kaynakları uzmanlığı, tezhip ve minyatür, anlayarak hızlı okuma, doğru ve etkili konuşma… Bunlardan sadece bazıları…
Çocuklarla iletişimi çok güçlü olan bir arkadaşım, “Çocuklar/torunlarla ilgili her türlü etkinlikte saatler geçirebilirim. Ama masal anlatmaktan yoksunum” dedi. Ve Haliç Üniversitesinin ‘Masal ve Hikaye Anlatıcılığı Eğitim Programına’ katıldı. Çok da memnun. Program bitiminde verilen ‘uluslararası onaylı sertifika’ya sahip olmak, onun için bir ivme değil. Ancak bazıları için, oturdukları yerden yeni bir meslek edinmek güzel bir fırsat.
Öğrenmek ‘in’, Alzheimer ‘out’!
