Peraşamız ‘ola’ korbanının tarifi ile başlar, bu korbanın nasıl yapılacağı üzerine görüş bildirir. Burada yer alan bir pasuk “eş tamid tukad al amizbeah lo tihbe” demekte ve mizbeah’ın üzerindeki ateşin hiç sönmemesi gerektiği belirtilmektedir.
Rabiler ‘ola’ korbanının kalpteki yanlış düşünceleri kapara yapma veya onarma gücü olduğunu öğretir. Günümüzde hepimizin bildiği gibi düşüncelerin de bir gücü vardır. Hatta düşünce gücünü kullanarak iyileştirmek oldukça popüler bir hal almaktadır.
Düşüncenin gücüne değinmişken aynı zamanda Talmud’un yanlış düşünceler konusundaki bir uyarısına bakmak gerekir. Talmud “günahın düşüncesinin günahtan beter” olduğunu savunarak ilginç bir yöne tartışmayı çeker. Yahudilik eylem haline gelen günahın ceza göreceğini dolayısı ile düşünceden daha kötü olduğunu öğretse de söylediklerimizde gerçek payı yok değildir. Çünkü kişiye musallat olan günah düşüncelerini uzaklaştırmak çok kolay değildir. bunlar kişiye çok zarar verir. Kökleştiği zaman da bunları söküp atmak için çok çaba göstermek gerekir. Kişi günah işlememek için birçok şeyden çekinebilir. Bu çekince onu günahtan uzak tutabilir. Ama eğer aklını bu tarz düşüncelerden uzak tutamıyorsa zamanla karakteri değişir ve günah işlemese de olumsuz bir karaktere sahip olur. Bu kişinin yeniden olumlu bir insan olma şansı fazla değildir. Pasuk Bamidbar kitabında “velo tatutu ahare levavhem veahare enehem” demektedir. Yanlış yollara gitmeye meyilli olan kalbimizin, yanlış şeyleri görmeye hevesli olan gözlerimizin ardından gitmeyi yasaklayan bu pasuk aslında insanı günahtan korumayı amaçlamaktadır. Mısır esaretinde bulunan İbraniler buradan kurtulmuş olsalar da Agada “vayareu otanu” demektedir. Yani Mısırlılar bizi kötüleştirmişlerdir. Bu kötüleşme akla hayale gelmeyen birçok şeyi bizlere yaptırmıştır. Holokost’un inanılmaz ortamında bulunan Yahudilerin diğer Yahudilere akıl almaz zararlar verdiği bir sır değildir. Çünkü olumsuz düşüncelerin ardından gitmek insanın karakterini olumsuz etkiler. Bu söylediğimiz sadece yasak olan şeyler için geçerli değildir. Mutar olan örneği ‘yemek’ konusunda verelim. Kişi eğer yemeğe düşkünse yedikleri kaşer bile olsa bu ‘homriyut’ düşkünlüğü ona ciddi zararlar vermektedir. Rabiler vücudumuz için “kli avoda livnot et aneşama – neşama’yı inşa eden bir alet” olarak görmektedirler. Neşama vücut içinde olduğu sürece kendini geliştirme şansına sahiptir. Vücut terki hayat ettikten sonra neşama ebedi dünyada da hatalı davranmaya devam edebilir. Çünkü artık kendini düzeltebileceği o aletten yoksundur. Şlomo Ameleh “kol aşer laasot bekohaha ase. Ki en maase veheşbon, vedaat vehohma bişol aşer ata oleh” demekte gideceğimiz yerde onarım şansının olmadığını hatırlatmaktadır.
Baal Şem Tov “Aadam nimtsa bamakom şemahaşavto nimtset – kişi düşüncelerinin olduğu yerdedir” demektedir.
8 Nisan Çarşamba günü Taanit Behorot’tur. O akşamdan itibaren Pesah Bayramını kutlamaya başlayacağız. Hag Kaşer ve Sameah.
