Vayeşev peraşası Yosef ve kardeşlerinin öyküsünü anlatmaya başlar. Bu öykü aslında Mısır esaretinin de başlangıcıdır. Yosef, kardeşlerinin belki de teşuva yapmalarını sağlamak için babasına yanlışlarını anlatır. Gerek bu davranış gerekse Yaakov’un oğluna olan aşırı sevgisi, işin sonunda nesillerin sıkıntı çekeceği bir duruma dönüşür. Gemara Masehet Şabat 10/B’de insanın çocuklarını birbirinden ayırmaması gerektiği yazılıdır. Çünkü kıskançlık beraberinde nefreti getirmiştir. Bazen ebeveynler bir çocuğu gerek ona benzediği için, gerek akıllı olduğu için bazen de çocuk sıkıntılarla boğuştuğu için diğer çocuklarından ayırmış gibi görünürler. Bu bir anne babanın hiç bir zaman düşmemesi gereken bir yanlıştır. Sonunda istenmeden nefretin doğmasına neden olunabilir. Yosef ve kardeşleri arasında nefretin doğmasına neden olan olay aslında son derece basittir. Yaakov oğluna çizgili, renkli bir entari yaptırmıştır. Bu basit girişim Mısır esaretinin oluşmasında ilk adım olarak algılanmalıdır. Bir anne baba çocukları arasında fark gözetmediğini her fırsatta çocuklarına hissettirmelidir. Nasıl ki sahip olduğumuz iki gözümüz birbirinden değerli değilse çocuklarımız arasında da böyle bir farkı yaratmak veya hissettirmek doğru değildir. I. Dünya Savaşının çıkmasını sağlayan aslında küçük bir olaydır. Avusturya arşidükünün bir Sırplı öğrenci tarafından öldürülmesi dünya savaşına neden olmuş, milyonlarca insan hayatını kaybetmiştir. Olaylara neden olurken neden olacağı sonuçları görmek gerekir. Talmud bu konuda “ezeu haham aroe et anolad” demekte gelecekte olabilecekleri öngörmenin önemine değinmektedir.
Şabat şalom – Hanuka sameah.
