Bu yazıda her zamankinden biraz farklı olarak iş hayatına psikolojik açıdan bakan notlarımı paylaşacağım. İş hayatı ile özel hayat arasındaki ayrımın ortadan kalktığı, hayatlarımızın altüst olduğu bu dönemde kafamızı netleştirmemiz gerekiyor. Yeni çağın gereklerine uyum, dijital dönüşüm ve belirsizliğin arttığı koşullarda çalışma hayatı gibi kavramlar uzun süredir dillerde, dergi kapaklarında ve İK zirvelerinin duyurularında baş köşedeydi. SARS-2-CoV19 pandemisinin Mart 2020’de ülkemizin ve dünyanın gündemine yerleşmesiyle birlikte yıllardır konuşulan bu kavramların çoğunlukla dillerde kalmış ve eyleme geçirilememiş olduğuna tanıklık ettik.
2019’un sonbahar aylarında Şensezgin&Kurmuş Danışmanlık’tan Zeynep Kurmuş, beni ve Bekir Ağırdır’ı (Konda Araştırma) bu kavramları dilden eyleme geçirme yolları üzerinde bir çalışmaya davet ve dâhil ettiğinde Çin’deki ilk vaka henüz bildirilmemiş, hayatın akışı pandemi ve beraberindeki altüst oluş yönüne girmemişti. Ama dünyanın gittiği yönün eskisinden çok farklı olacağını öngören, bu konuda düşünen ve eyleme geçmiş ya da geçmekte olan çok sayıda üst düzey yönetici ile bir araya gelip düşünme fikri yeterince çekiciydi.
CEO’ların bugün organizasyonlarındaki mücadeleleri, bu mücadele içerisinde insan yönetimi meselelerine yaklaşımları, kişisel çabaları, gelecek hayalleri ile ilgili paylaşımlarını duyup tartıştığımız bu çalışmanın sonunda Şensezgin&Kurmuş Danışmanlık ekibi organizasyonların insan yönetimi meseleleri ile ilgili görüşlerini bir araya toplayan bir rapor yayımladı.
Bu rapor, Konda Araştırma (Bekir Ağırdır) ve Güzel Günler Kliniği (Yankı Yazgan) katkılarıyla, “kurumsal hayatta insan yönetimi ile ilgili temel meseleleri Türkiye’de farklı sektörlerde faaliyet gösteren firmaların CEO’larının perspektifinden ortaya koyuyor.”
Rapor Aralık 2019-Mart 2020 tarihleri arasında CEO’lar ile gerçekleştirilen ortak akıl çalıştayı ve takip eden birebir derinlemesine görüşmelerin bulgularına dayanıyor. Bir de özel COVID-19 önsözü var.
Raporda görüşleri yer alan CEO’lar ortalama 25 senelik iş ve yönetim hayatına sahipler. Bulguları başka bir ortak akıl çalıştayında ortalama 3,5 senelik deneyimdeki 40 genç İK çalışanıyla test edildiğindeki sonuç sizi şaşırtır mı? 20 CEO’nun bugün insan yönetimi konusundaki ilk hayalleri ile 40 genç İK’cının ilk sıradaki istekleri ve zorunlu gördükleri aynı:
CEO’larla yaptığımız ortak akıl çalıştayında başka gözlem ve bulgular da vardı. Raporda çok güzel biçimde özetlenmiş:
Bu son madde, değişimin kişi ve kurum düzeyindeki gelişim çalışmalarıyla sağlanabileceği önemli bir alan. Dayanıklılık, “yıpranmadan ve yıpratmadan yönetmek” gibi başlıklarla tanımlanabilecek bu alanda doğru yere odaklanma, karşısındakini dinleyebilme ve anlayabilme, öncelik ve önem ayrımını doğru yapabilme ve kendini nerede tutacağını, nerede bırakacağını bilme gibi çocukluktan başlayarak kazandığımız beceriler var. Bu becerilerin çoğuna sahip olmamıza rağmen neden kendiliğinden devreye girmiyorlar da, ek çaba gerekiyor? Bu da içinde olduğumuz dönemin bizden talebi. İş hayatında bir ileri hamle yapacak olanların düşünmeden kaçınamayacağı sorular, insanın sosyal ve psikolojik yanını anlamamızın yetersizliğine ve gerekliliğine işaret ediyor.
