Çocukluğumdan beri belki de ilk defa bu pazar yatağımın içine kıvrılıp gazete okumak istemedim. Belediyeler tarafından toplatılan, zorla parklardan, sokaklardan alınan sokak hayvanlarının haberleri içimi parçalıyor. Sorgulamadan, Türkiye’deki barınak şartlarının ne kadar kötü olduğunu bilmelerine rağmen zorla köpekleri toplayanlara, çocuğunu eğlendirmek için, karşı cinsi etkilemek için kedi köpek alıp, ilk tüy dökme veya ilk zorlukta karşılaştırdıklarında terk edenlere isyan ediyorum. Türkiye’de sokak hayvanlarını toplatmak, sokak hayvanlarının ölümüne davetiye çıkarmaktır zira barınakların şartları malum. İstisnai olarak bilmediğimiz tertemiz, maddi manevi desteklenen barınaklarımız varsa çok mutlu olurum ama adı üstünde istisnadır.
***
“Sokak Hayvanları Sahipsiz Değil” hashtag’iyle birkaç gündür sosyal medya çalkalanıyor. Barınaklara zorla götürülen köpeklerin videoları paylaşılıyor. Sosyal medyada isyan ediliyor. Sosyal medyada paylaşıp konuya farkındalık kazandırmak önemli, fakat çok yetersiz. Gerçek hayatta da elimizi taşın altına sokup bir şeyler yapmamız gerekiyor, sadece sosyal medyada duyarlılık göstermekle konu hallolmuyor. Sokak hayvanları için neler yapabiliriz?
İlk ve en sık akla gelen çözüm hayvan sahiplenmek. Kişinin veya ailenin kendi isteğiyle maddi manevi bakabileceğinden, sevgi ve ilgisini verebileceğinden emin olduktan sonra hayvan sahiplenmesi gerekiyor. Köpek veya kedinin ilk yaramazlığında veya ilk tüy dökme mevsiminde vazgeçme ihtimaliniz varsa, ilk yorulduğunuzda ‘alerjiniz’ olduğunu fark edecekseniz, terk edip hayvana üzüntü yaşatacaksanız, lütfen sahiplenmeyin. Bir köpek sahiplendiğinizde 15 yıl, bir kedi sahiplendiğinizde 18 yıl bir çocuğunuz olacağını düşünün. Onlara vereceğiniz sevgi ve şefkat misli ile geri dönecek ama kendinizi hazır hissetmiyorsanız sahiplenmeyin ve kimseye hayvan hediye etmeyin. Kediler, köpekler, kuşlar, su kaplumbağaları hediye değil, can ve sorumluluktur. Hayatı bir hayvanı sahiplenmeye müsait olmayan kişiler de çeşitli yollardan sokak hayvanlarına yardımcı olabilirler.
Sosyal medyayı kimsesiz hayvanları sahiplendirebilmek için kullanabilirsiniz. Plajda bir kum tanesini bulmak gibi zor görünse de benim Facebook’ta bir arkadaşımdan paylaştığım resimlerle bir köpek sahiplendirdiğim olmuştu. Sizin paylaşacağınız tek bir resim, bir hayvana mutlu bir yuva olabilir. Youtube gibi uygulamalardan kedi evi yapmayı öğrenebilir, imkânı olan arkadaşlarınızla para toplayıp kedi köpek evleri alabilir, mahallenizdeki sokak hayvanlarının kış günü üşümemesi için ilk adımı atabilirsiniz. Yine artan yemeklerinizi az demeden sokak hayvanlarına verebilir veya satın alacağınız yardım mamalarıyla onların soğuklarda daha dayanıklı olmasını sağlayabilirsiniz.
***
Sokak hayvanlarına yardım etmenin bence önemli yolu kısırlaştırılmalarını sağlamak. Belediyeleri arayıp ücretsiz olarak kısırlaştırabilir, imkânınız varsa veterinere götürebilirsiniz. Hayvan hakları için çalışan kuruluşlardan güvendiklerinize yardım edebilir, maddi olarak imkân olmasa da manevi olarak yardım edebilirsiniz.
***
Çözüm, hayvanları toplayıp elverişsiz şartlardaki barınaklara terk etmek değil. Okuduğum kadarıyla Belediyelerin kısırlaştırma veya acil durum haricinde köpekleri sokaklardan toplaması kanuni bile değil. Hasta olduğu belirlenen köpekler belediye tarafından alınıp iyileştirebilir, agresif olduğu belirlenen bir köpek alınıp tehlike saçması önlenebilir, rehabilite edilebilir. Çözüm kısırlaştırma, çözüm sorumluluk sahibi kişilere sahiplendirmeye çalışma, çözüm yasak ırkların, özel üretim köpek ve kedilerin üretimine son verme, çözüm yemek verme, çözüm su verme, çözüm hayvan hakları için mücadele edenlere yardım etme. Çözüm barınaklara yardım etme. Çözüm hashtag kullanmak değil…
